라틴어 문장 검색

Haec ad tempus vehementius afficit, arctius stringit, blandius allicit.
(DE AMICITIA, CAPUT IX. Amicitia puerilis. 1:4)
et neglecto spiritu, ad carnis desideria trahat.
(DE AMICITIA, CAPUT IX. Amicitia puerilis. 1:11)
Quam turpe et illud, ut non aliter afficiatur quis erga amicum, quam erga se ipsum, cum unusquisque de se humilia, sublimia sentire debeat de amico.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 2:16)
Verum ne forte, si quilibet turpes sic affecti vellent pro invicem mori, ad amicitiae summam crederentur evecti, diximus inter quas personas oriri possit et perfici amicitia.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 2:18)
ut sic recta quis linea ad eius altiora conscendens, ne fundamentum neglegat vel excedat, maximam cautelam adhibeat.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 3:24)
Hi sunt, qui leves quoque amicorum transgressiones impatienter ferunt, austere corripiunt, et carentes discretione, magna neglegunt, contra minima quaeque se erigunt;
(DE AMICITIA, CAPUT XXI. Discretio. 1:2)
vel parem eum tibi facere, si vis esse amicus non neglegas.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 2:42)
Quam utile tunc dolere pro invicem, laborare pro invicem, onera sua portare invicem, cum unusquisque pro altero semetipsum neglegere dulce habet;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 3:6)
hec afficit, in licit illa;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 4:7)
[0456B] Allicit illiciens, ridens deridet, inungens Pungit, et afficiens inficit, odit amans.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 40:32)
Mirantur domini et principes nostri, cum Christianae professionis sitis, cur tam crudeli martyrio exercitum Dei viventis interemistis, terram vero et regnum pertransire interdixistis, et variis calumniis eos affecistis.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER II 4:4)
Cum sic afficerentur fidelium greges, et Boemundi virtus jam minus resistere valeret, eo quod ex improviso [0435C] in se suosque armis exutos irruissent, jamque ad quatuor millia de exercitu Christianorum in manu hostili cecidissent, nuntius per abrupta montium sine mora equo transvolat, quousque ad castra ducis tristis et exhaustus spiritu venit.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER II 80:1)
nam multis eos calumniis affecerat, aurum et argentum incomparabiliter cunctis abstulerat:
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER III 44:3)
Sed ut aliqua ratione liberari possis, vel rerum tuarum datione praevenire non neglexi.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER III 44:16)
et auxilium, quod pollicitus esset, cur in tanta necessitate exhibere neglexerit, cum in aliquo eos fallaces aut seductores adhuc invenire nequiverit.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER V 6:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION