라틴어 문장 검색

sed tener et niveus mollique siligine fictus servatur domino, dextram cohibere memento, salva sit artoptae reverentia, finge tamen te inprobulum, superest illic qui ponere cogat:
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura V37)
cede, Palaemon, et patere inde aliquid decrescere, non aliter quam institor hibernae tegetis niveique cadurci, dummodo non pereat mediae quod noctis ab hora sedisti, qua nemo faber, qua nemo sederet qui docet obliquo lanam deducere ferro;
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII108)
quippe tenet sudans hanc publicus et, sibi consul ne placeat, curru servus portatur eodem, da nunc et volucrem, sceptro quae surgit eburno, illinc cornicines, hinc praecedentia longi agminis officia et niveos ad frena Quirites, defossa in loculos quos sportula fecit amicos, tunc quoque materiam risus invenit ad omnis occursus hominum, cuius prudentia monstrat summos posse viros et magna exempla daturos vervecum in patria crassoque sub aere nasci.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X15)
natali, Corvine, die mihi dulcior haec lux,, qua festus promissa deis animalia caespes expectat, niveam reginae ducimus agnam, par vellus dabitur pugnanti Gorgone Maura;
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XII1)
Astures per id tempus ingenti agmine a montibus niveis descenderant.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CANTABRICUM ET ASTURICUM 9:1)
tum porro puer, ut saevis proiectus ab undis navita, nudus humi iacet infans indigus omni vitali auxilio, cum primum in luminis oras nixibus ex alvo matris natura profudit, vagituque locum lugubri complet, ut aequumst cui tantum in vita restet transire malorum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 6:12)
quare etiam tellure nova caeloque recenti talia qui fingit potuisse animalia gigni, nixus in hoc uno novitatis nomine inani, multa licet simili ratione effutiat ore, aurea tum dicat per terras flumina vulgo fluxisse et gemmis florere arbusta suësse aut hominem tanto membrorum esse impete natum, trans maria alta pedum nisus ut ponere posset et manibus totum circum se vertere caelum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 32:10)
Ipse caput nivei fultum Pallantis et ora Ut vidit levique patens in pectore vulnus.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 13:3)
Ceu quondam nivei liquida inter nubila cycni Cum sese e pastu referunt et longa canoros Dant per colla modos:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VIII. 3:1)
Apud Virgilium Pan niveo lanae munere Lunam inlexisse perhibetur in nemora alta vocans:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XXII. 9:1)
Munere sic nivea lanae, sic credere dignum est, et reliqua.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XXII. 9:2)
Ideo autem facile mutatur, quod nullo firmamento nixum undique sui ad noxam patet.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 7:2)
Dentibus hic niveis sectos Atlantide silva Imposuere orbes;
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 10권 2:24)
Vimine clausa levi niveae custodia coctae, Hoc tibi Saturni tempore munus erit.
(마르티알리스, 에피그램집, 2권, LXXXV1)
Sordida cum tibi sit, verum tamen, Attale, dicit, Quisquis te niveam dicit habere togam.
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, XXXIV1)

SEARCH

MENU NAVIGATION