라틴어 문장 검색

Nunc et gerula quondam, iam anus, et nutricius, secundus post naturalem pietatis pater, clamitat:
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Monachum 3:8)
habeat modestam gerulam, nutricium gravem.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 4:25)
venerabatur matrem, cuius erat ipse pater, colebat nutricium, quem nutrierat, gestatumque se meminerat alterius utero, alterius brachiis.
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 2:11)
Alii vitricum et generum vocent, ille nutricium appellet et fratrem.
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 11:16)
hoc vidit princeps generosi seminis Abram, iam tunc dignati terras invisere Christi hospes homo, in triplicem numen radiasse figuram.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 311)
nec enim caelo lex carnea fluxit, quam tu carne colis, sed Christo feta meamque spem paritura utero, quam spem, nisi numinis almum lumen et adventum Domini, quem viderat Abrae prima fides, nostrisque Pater promiserat olim perspiciendum oculis et legis voce probandum?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3119)
Abram sinistris excitatus nuntiis audit propinquum sorte captum bellica servire duris barbarorum vinculis:
(프루덴티우스, Psychomachia, preface 3)
Abram triumphi dissipator hostici redit recepta prole fratris inclytus ne quam fidelis sanguinis prosapiam vis pessimorum possideret principum.
(프루덴티우스, Psychomachia, preface 9)
Illius manibus in urbem perlatus sum, illius pio maternoque nutricio per longum tempus aeger convalui ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 133:2)
Senex fidelis prima credendi via Abram, beati seminis serus pater, adiecta cuius nomen auxit syllaba, Abram parenti dictus, Abraham Deo, senile pignus qui dicavit victimae, docens ad aram cum litare quis velit, quod dulce cordi, quod pium, quod unicum Deo libenter offerendum credito, pugnare nosmet cum profanis gentibus suasit, suumque suasor exemplum dedit, nec ante prolem coniugalem gignere Deo placentem, matre virtute editam, quam strage multa bellicosus spiritus portenta cordis servientis vicerit.
(프루덴티우스, Psychomachia, preface 1)

SEARCH

MENU NAVIGATION