라틴어 문장 검색

cum praesertim hic sit natura factus et ipsa sponte sua forte offensando semina rerum multimodis temere in cassum frustraque coacta tandem coluerunt ea quae coniecta repente magnarum rerum fierent exordia semper, terrai maris et caeli generisque animantum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 24:4)
Hoc, qui sentimus sucum, lingua atque palatum plusculum habent in se rationis, plus operai.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 23:1)
deinde voluptas est e suco fine palati;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 23:5)
semina cum porro distent, differre necessest intervalla viasque, foramina quae perhibemus, omnibus in membris et in ore ipsoque palato.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 23:13)
cogitur offensare igitur pulsareque fluctu ferrea texta suo;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 34:5)
quarta palatum tenet, quo de gustatibus iudicatur:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 21:4)
Quippe et vox ad aures ultro venit, et aurae in nares influunt, et palato ingeritur quod gignat saporem, et corpori nostro adplicantur tactu sentienda.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 6:1)
Iam marcent venae, nulloque humore rigatus Aeris alternos angustat pulmo meatus, Rescissoque nocent suspiria dura palato.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 3:40)
Ebibit humorem circum vitalia fusum Pestis, et in sicco linguam torrere palato Coepit;
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 8:6)
servire palatum Nolo:
(마르티알리스, 에피그램집, 14권, CCXX Cocus2)
et 'tardum' gravem aut diu palato inhaerentem.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 12611)
quod autem hic per transitum tangit, in aliis plenius legitur, maritum pecoris et cornu et ungulis et palato album esse debere:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 3862)
udo palato semper umido:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 3881)
Nam negotii et visendi mei gratia Romam contenderat, relicta domo, coniuge, liberis, et - quod est in liberis amabilius - adhuc annis innocentibus et adhuc dimidiata verba temptantibus, loquellam ipso offensantis linguae fragmine dulciorem.
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 2장 1:1)
Nec ille, qui Diogenem Stoicum adolescens, post autem Panaetium audierat, Laelius, eo dictus est sapiens, quod non intellegeret quid suavissimum esset - nec enim sequitur, ut, cui cor sapiat, ei non sapiat palatus - , sed quia parvi id duceret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER SECUNDUS 32:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION