라틴어 문장 검색

XXIX. Exemplum de prudenti consiliarii regis filio.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 209:1)
Rex quidam sapientem habuit consiliarium et familiarem, qui tandem legibusnaturae favens parvum reliquit heredem bene disciplinatum et curialem.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 210:1)
Domine, lenitas vestrae maiestatis in vestri filium consiliarii, cui pater infinitam reliquit pecuniam, ne dicam stulte, nimium mollis extitit:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 210:14)
--Hoc modo quod pretiosius habuit filius consiliarii regisin domo delitiarum thesaurisavit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 210:27)
Et indeo huiusmodi moventia assimilat Aristoteles in II De somno et vigilia duplicibus consiliariis;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 3. Utrum necessitatem rebus imponat 9:3)
sapientes enim consiliarii ex rationibus certis suadent aliquid utiliter esse faciendum, quod tamen inferiores propter adversos casis obviantes dissuadent, et tunc solvitur lex consilii sapientum.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 3. Utrum necessitatem rebus imponat 9:4)
Filium nosse cognovisti, Patrem nosse, audi consiliarium et testem Patris dicentem:
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 9장 6:25)
Itaque ille qui gloriosissimus habebatur, amisit omnia, mirabilem consiliarium, et prudentem architectum, et sapientem auditorem.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 8장 4:6)
Maiestatis enim insigne non ut consiliario tibi, sed ut desinas pavere porrexi.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXI, 9장 8:3)
Eoque viso, harum rerum interpretes arcessiti, interrogatique etiam id vetare procinctum fidentius affirmabant, fulmen consiliarium esse monstrantes:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIII, 5장 13:1)
Dum haec enim post discessum ducis ubique aguntur, exercitus cornu dextro defatigato, et Anatolio interfecto, qui erat officiorum magister, praefectus, actus in exitium praeceps, et opera sui apparitoris ereptus, Phosphorio amisso consiliario, qui ei aderat casu, evasit;
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXV, 3장 13:1)
Haec inopina defectio, necesque insperatae Persarum, inter nos et Saporem discordiarum excitavere causas immanes, illo etiam accedente, quod Arsacis filium Papam, suadente matre cum paucis e munimento digressum, susceptumque imperator Valens apud Neocaesaream morari praecepit, urbem Polemoniaci Ponti notissimam, liberali victu curandum et cultu.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVII, 12장 9:1)
Qua humanitate Cylaces et illecti, missis oratoribus ad Valentem, auxilium eundemque Papam sibi regem tribui poposcerunt.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVII, 12장 9:2)
Sed pro tempore adiumentis negatis, per Terentium ducem Papa reducitur in Armeniam, recturus interim sine ullis insignibus gentem, quod ratione iusta est observatum, ne fracti foederis nos argueremur et pacis.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVII, 12장 10:1)
Cuius adventu territus Papa, itidemque Cylaces et Arrabannes, nulla circumspectantes auxilia, celsorum montium petivere secessus, limites nostros disterminantes et Lazicam, ubi per silvarum profunda, et flexuosos colles mensibus quinque delitescentes, regis multiformes lusere conatus.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVII, 12장 11:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION