도구

도구

라틴어 문장 검색

hoc edito velut ultimo virtutis opere, Hannibal cum Hadrumetum refugisset, accitusque inde Carthaginem sexto ac tricesimo post anno quam puer inde profectus erat redisset, fassus in curia est non proelio modo se sed bello victum, nec spem salutis alibi quam in pace impetranda esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 476:1)
Pax odio, fraudique fides, spes juncta timori, Est amor, et mistus cum ratione furor.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 40:1)
His itaque disputationibus perversis et impiis non solum contradicitur orationibus nostris, quibus a domino petimus quicquid sanctos petisse legimus et tenemus, verum etiam benedictionibus nostris resistitur, quando super populum dicimus optantes eis et poscentes a domino, ut eos abundare faciat in caritate invicem et in omnes et det eis secundum divitias gloriae suae virtute corroborari per spiritum eius et impleat eos omni gaudio et pace in credendo et abundent in spe et potentia spiritus sancti.
(아우구스티누스, 편지들, 41. (A. D. 416 Epist. CLXXIX) Domino Beatissimo et Merito Venera-bili Fratri et Coepiscopo Iohanni Augustinus In Domino salutem 4:1)
namque adolescens quam minima in spe situs erit Tam facillime patris pacem in leges conficiet suas.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 5, scene 2116)
nouissimo maximoque apud Betriacum fraude superatus est, cum spe conloquii facta, quasi ad condicionem pacis militibus eductis, ex inprouiso atque in ipsa consalutatione dimicandum fuisset.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Otho, 9장 2:2)
Etsi ratio cum Britannis agendi scopulosa et difficillima Washingtonio fuerat, pacem, tamen, cum Gallis conservandi spes multo asperior.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DUODEVICESIMUM.85)
redire itaque eosdem legatos ad consulem et Africanum iusserunt et petere ut, si dare vere pacem, non tantum ostendere, frustrantes spem miserorum, vellent, aut ex summa pecuniae demerent aut permissionem extra civium corpora fieri iuberent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 65:1)
inde spes data Philippo est per Epirotarum gentem temptandae pacis;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 109:2)
volgus Macedonum, quos belli ab Romanis imminentis metus terruerat, Demetrium ut pacis auctorem cum ingenti favore conspiciebant, simul et spe haud dubia regnum ei post mortem patris destinabant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 624:1)
Scipio et venisse ea spe in Africam se ait, et spem suam prospero belli eventu auctam, victoriam se, non pacem domum reportaturum esse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 216:1)
enimvero indignum ratus Philippus victos victori sibi ultro condiciones ferre, ne antea quidem se aut de pace audisse aut indutias pepigisse dixit spem ullam habentem quieturos Aetolos, sed ut omnes socios testes haberet se pacis, illos belli causam quaesisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 462:1)
Videns ergo Ammiraldus urbis, quia sui a defensione defecerant, et quoniam nulla spe auxilii freti non ulterius adversus virtutem regis stare audebant, pacem et belli dilationem fieri rogavit, ut sic consilium ageret quatenus urbs in regis potestate, civibus salvatis, traderetur.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IX 56:1)
itaque quamquam et ipse causa belli erat et adventu suo turbaverat et pactas indutias et spem foederum, tamen, si integer quam si victus peteret pacem, aequiora impetrari posse ratus, nuntium ad Scipionem misit, ut conloquendi secum potestatem faceret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 375:1)
prius Eumene convento, quem propter vetera certamina aversum maxime a pace credebant esse, et placatiore eo et sua et regis spe invento, tum P. Scipionem et per eum consulem adierunt;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 512:1)
postquam nec ab Romanis vobis ulla est spes nec vestra vos iam aut arma aut moenia satis defendunt, pacem adfero ad vos magis necessariam quam aequam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 130:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION