라틴어 문장 검색

Si iuuenem recipis, pellere turpe senem est.
(ANONYMUS NEVELETI, De cane uetulo 30:15)
Me decuit fraudem pellere fraude pari.
(ANONYMUS NEVELETI, De ceruo et oue et lupo 34:10)
Hic subit, ille iugum pellit.
(ANONYMUS NEVELETI, De patre et filio 54:7)
Nam cum bella facit et tympana pellis aselli, Hic lassatur et hec pulsa tonante manu.
(ANONYMUS NEVELETI, De institore et asino 61:3)
ita mihi ingresso sanctissimam istam ciuitatem, quanquam oppido festinem, praefanda uenia et habenda oratio et inhibenda properatio est.
(아풀레이우스, 플로리다 1:2)
nec eo minus et leno periurus et amator feruidus et seruulus callidus et amica illudens et uxor inhibens et mater indulgens et patruus obiurgator et sodalis opitulator et miles proeliator, sed et parasiti edaces et parentes tenaces et meretrices procaces.
(아풀레이우스, 플로리다 16:10)
"solem inhiberi, lunam despumari, stellas evelli, diem tolli, noctem teneri."
(아풀레이우스, 변신, 1권 3:5)
"Ut scitum vestrum inhibeam."
(아풀레이우스, 변신, 7권 7:6)
nosque pellunt crebris tundentes fustibus.
(아풀레이우스, 변신, 8권 9:8)
nervias in fidibus brumali die alias digitis pelli, alias sonare.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, VII 4:3)
Neque illis solum temporibus, nimis rudibus necdum Graeca disciplina expolitis, philosophi ex urbe Roma pulsi sunt, verum etiam Domitiano imperante senatusconsulto eiecti atque urbe et Italia interdicti sunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XI 4:1)
Visa animi, quas φαντασίασ philosophi appellant, quibus mens hominis prima statim specie accidentis ad animum rei pellitur, non voluntatis sunt neque arbitrariae, sed vi quadam sua inferunt sese hominibus noscitanda;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, I 16:2)
Cumque ille demiratus aliena haec esse a poetis et haud usquam inveniri in carminibus Ennii diceret, ego hos versus ex octavo Annali absentes dixi, nam forte eos tamquam insigniter praeter alios factos Pellitur e medio sapientia, vi geritur res;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Vicesimus, X 5:2)
Quantum vero ad aggressiones per scalas, eae tam perperam a rebellibus cesserunt, ut non sine iactura hominum ducentorum a maenis pulsi essent.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM OCTAVUM 9:16)
Ideoque vere attribui poterat secreto augurio et inspirationi (quae saepenumero influit non tantum in corda regum, verumetiam in pulsas et venas populorum) de faelicitate ex eo coniugio temporibus futuris secutura.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM NONUM 13:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION