라틴어 문장 검색

te senes et te iuventus, parvulorum te chorus, turba matrum virginumque, simplices puellulae, voce concordes pudicis perstrepant concentibus.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus omnis horae55)
intrant interea locum rotunda conclusum cavea, madens ferarum multo sanguine quem furor frequentat, cum spectacula perstrepunt cruenta ac vilis gladiator ense duro percussus cadit et fremit voluptas.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Beatissimorum Martyrum Fructuosi Episcopi Ecclesiae Tarraconensis, et Augurii et Eulogii Diaconorum.35)
perstrepunt, ita ut fit domini ubi absunt.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 3, scene 5114)
" His ubi laeta deae permulsit pectora dictis, iungit equos auro genitor, spumantiaque addit frena feris, manibusque omnes effundit habenas.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 32:12)
quanta deinceps in dividendo prudentia, quam subtilis et crebra argumentatio, quibus viribus inspiret, qua iucunditate permulceat, quanta in maledictis asperitas, in iocis urbanitas, ut denique dominetur in adfectibus atque in pectora irrumpat iudicum similem iis, quae dicit, efficiat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 95:2)
itaque illud quaestionum et argumentorum apud corrupta iudicia frigus evitant nihilque aliud, quam quod vel pravis voluptatibus aures assistentium permulceat, quaerunt.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 178:4)
sed tunc quoque considerabimus, numquid satius sit paupertatem permulcere, divitiis demere supercilium quam litigare de verbis, quasi iam de rebus iudicatum sit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 87 40:4)
fiet enim formidolosus et contumax, nisi eum blandiente tactu permulseris.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 101:3)
nihil tam magnum, nihil tam recens in cuiusquam pectore furit, quod non circumfusus ille permulceat.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 125:2)
Sed puta, Marcia, ereptum tibi amplius quam ulla umquam mater amiserit - non permulceo te nec extenuo calamitatem tuam.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 33:3)
talem nobis iram figuremus, flamma lumina ardentia, sibilo mugituque et gemitu et stridore et si qua his invisior vox est perstrepentem, tela manu utraque quatientem (neque enim illi se tegere curae est), torvam cruentamque et cicatricosam et verberibus suis lividam, incessus vaesani, offusam multa caligine, incursitantem, vastantem fugantemque et omnium odio laborantem, sui maxime, si aliter nocere non possit, terras, maria, caelum ruere cupientem, infestam pariter invisamque.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 196:2)
sic mentes aegras studia laeta permulcent.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 57:4)
Tum gravia monstri colla permulcens manu adamante texto vincit;
(세네카, Hercules Furens 12:23)
Aiebat itaque apud Alexandrum esse dicendam sententiam ut multa adulatione animus eius permulceretur, seruandum tamen aliquem modum, ne conrueret ratio et accideret tale aliquid quale accidit Atheniensibus, cum publicae eorum blanditiae non tantum deprehensae set castigatae sunt.
(세네카, Suasoriae, chapter 1 6:1)
publica vicinae perstrepat aura viae:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 1013)

SEARCH

MENU NAVIGATION