도구

도구

라틴어 문장 검색

sed tum Gracchus praetor, cui ea quaestio evenerat, multitudine periclitantium subactus rettulit ad senatum, trepidique patres (neque enim quisquam tali culpa vacuus) veniam a principe petivere;
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, 6권, 16장6)
is veniam in praeteritum petens quod ei Vettios, Plautios dissimulavisset, nec nunc adulteria obiecturum ait, ne domum servitia et ceteros fortunae paratus reposceret.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XI, 30장3)
SI DEUS SI DEA EST CUI POPULUS CIVITASQUE CARTHAGINIENSIS EST IN TUTELA, TEQUE MAXIME, ILLE QUI URBIS HUIUS POPULIQUE TUTELAM RECEPISTI, PRECOR VENERORQUE VENIAMQUE A VOBIS PETO UT VOS POPULUM CIVITATEMQUE CARTHAGINIENSEM DESERATIS, LOCA TEMPLA SACRA URBEMQUE EORUM RELINQUATIS ABSQUE HIS ABEATIS,
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IX. 7:2)
dedi veniam homini impudenter petenti;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER QVINTVS AD ATTICVM, letter 21 22:28)
et veniam pro laude peto, laudatus abunde, non fastiditus si tibi, lector, ero.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 711)
Quam saepe veniam qui negavit petit!
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 189:2)
ego vero experiar, inquit milites, et vos crastino die in aciem educam, ut victores potius quam victi veniam impetretis quam petitis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 206:3)
deinde, postquam Philoclen repulsum trepidantemque refugisse acceperunt, oratores extemplo ad Attalum veniam fidemque eius petentes miserunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 192:1)
Propertio Celeri praetorio, veniam ordinis ob paupertatem petenti, decies sestertium largitus est, satis conperto paternas ei angustias esse.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 75장6)
meretur enim benivolentiam numinum qui, licet innocens sit, veniam tamen tamquam peccaverit petit:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 5195)
Nec quicquam pulchrius existimo quam in summo fastigio collocatos multarum rerum veniam dare, nullius petere.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 24:2)
pater inter hos L. Quinctius, cui Cincinnato cognomen erat, non iterando laudes, ne cumularet invidiam, sed veniam errori atque adulescentiae petendo, sibi, qui non dicto, non facto quemquam offendisset, ut condonarent filium orabat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 145:1)
Quid senserit dixeritque M. Cato de Albino, qui homo Romanus Graeca oratione res Romanas, venia sibi ante eius imperitiae petita, composuit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, VIII 1:1)
cunctis nam lecti navibus ibant, orantes veniam, et templum clamore petebant.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 1권 30:13)
Quam saepe veniam, qui negaverat, petit!
(푸블릴리우스 시루스, Syrus가 작성했다고 잘못 알려진 문장들, Q5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION