라틴어 문장 검색

Naevio diceret, subito totam causam oblitus est idque veneficiis et cantionibus Titiniae factum esse dicebat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 60장 1:6)
Mindius macellarius et Attius pigmentarius valde gaudebant se adversarium perdidisse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER QVINTVS DECIMVS: AD SENATVM ET CETEROS, letter 17 3:7)
Qui, quoniam cantandi in ecclesia erat peritissimus, recuperata postmodum pacein prouincia, et crescente numero fidelium, etiam magister ecclesiasticae cantionis iuxta morem Romanorum siue Cantuariorum multis coepit existere;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. XX. 2:7)
Pol ego metuo, lusciniolae ne defuerit cantio.
(티투스 마키우스 플라우투스, Bacchides, act 1, scene 110)
cantio Graecast:
(티투스 마키우스 플라우투스, Stichus, act 5, scene 441)
postidea loci si hoc eduxeris, proinde ut consuetu's antehac, celeriter lepidam et suavem cantionem aliquam occupito cinaedicam, ubi perpruriscamus usque ex unguiculis.
(티투스 마키우스 플라우투스, Stichus, act 5, scene 551)
redde cantionem veteri pro vino novam.
(티투스 마키우스 플라우투스, Stichus, act 5, scene 612)
item in organo non medicus sed musicus modulabitur, ut aures suavem cantionibus recipiant iucunditatem.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER PRIMUS, 1장68)
namque cum flectitur inmutatione, vox statuit se in alicuius sonitus finitione, deinde in alterius, et id ultro citro crebre faciendo constans apparet sensibus, uti in cantionibus cum flectentes vocem varietatem facimus.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER QUINTUS, 4장10)
primum quod Graeci nominant ἁρμονίην, secundum χρῶμα, tertium διάτονον. est autem harmoniae modulatio ab arte concepta, et ea re cantio eius maxime gravem et egregiam habet auctoritatem.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER QUINTUS, 4장13)
Prima quidem quia, cum quicquid versificamur sit cantio, sole cantiones hoc vocabulum sibi sortite sunt;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 36:2)
cum igitur ea que cantantur artificiata existant, et in solis cantionibus ars tota comprehendatur, cantiones nobilissime sunt, et sic modus earum nobilissimus aliorum.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 40:3)
Nullus enim tibicen, vel organista, vel cytharedus melodiam suam cantionem vocat, nisi in quantum nupta est alicui cantioni;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 123:3)
1. Quia, ut dictum est, cantio est coniugatio stantiarum, ignorato quid sit stantia necesse est cantionem ignorare:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 131:1)
sed armonizantes verba opera sua cantiones vocant, et etiam talia verba in cartulis absque prolatore iacentia cantiones vocamus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 123:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION