도구

도구

라틴어 문장 검색

sed in principio mundi, - quod est ens primum -, nulla est novitas possibilis;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 27:3)
in causa mundi nullum istorum est possibile, ut de se apparet;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 27:7)
quod, quamvis natura non sit primum principium simpliciter, est tamen primum principium in genere rerum naturalium, et primum principium quod naturalis considerare potest.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 43:4)
Et ideo Aristoteles hoc considerans in libro Physicorum, qui est primus liber doctrinae naturalium, incepit non a primo principio simpliciter, sed a primo principio rerum naturalium, scilicet a materia prima, quam in II eiusdem dicit esse naturam.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 43:5)
ut quod circa quemlibet punctum signatum in superficie sunt quattuor recti anguli possibiles, habeat veritatem, naturalis ex suis principiis causare non potest, nec tamen debet eam negare, quia non contrariatur suis principiis, nec destruit suam scientiam.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 52:2)
ut hominem mortuum immediate redire vivum et rem generabilem fieri sine generatione - ut ponit christianus, qui ponit resurrectionem mortuorum, ut debeat et corruptum redire idem numero - ista debet negare naturalis, quia naturalis nihil concedit, nisi quod videt esse possibile per causas naturales.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 52:4)
Christianus autem concedit haec esse possibilia per causam superiorem quae est causa totius naturae, ideo sibi non contradicunt in hic, sicut nec in aliis.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 52:5)
Sic verum dicit christianus, dicens mundum et motum primum esse novum, et primum hominem fuisse, et hominem redire vivum et eundem numero, et rem generabilem fieri sine generatione, cum tamen hoc concedatur possibile esse per causam cuius virtus est maior, quam sit virtus causae naturalis;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 54:5)
verum etiam dicit naturalis qui dicit hoc non esse possibile ex causis et principiis naturalibus:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 54:6)
Numquid omnes passiones [possibiles] in magnitudine eodem modo essent demonstrabiles de suis substantiis et per easdem causas, etiam si mundus esset aeternus, sicut et si mundus esset novus?
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 8 56:5)
nulla est quaestio cuius conclusio potest ostendi per rationem, quam philosophus non debeat disputare et determinare, quantum per rationem est possibile, ut declaratum est;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 10 60:2)
Ex his ergo apparet quod philosophum dicere aliquid esse possibile vel impossibile, hoc est illud:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 12 89:1)
dicere esse possibile vel impossibile per rationes investigabiles ab homine.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 12 89:2)
Nec propter hoc contradicit fidei, quia ipse dicit hoc non esse possibile secundum causas naturales.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 12 89:11)
Fides autem nostra dicit hoc esse possibile per causam superiorem quae est principium et finis nostrae fidei, Deus gloriosus et benedictus.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 12 89:13)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION