라틴어 문장 검색

o rus, quando ego te adspiciam quandoque licebit nunc veterum libris, nunc somno et inertibus horis ducere sollicitae iucunda oblivia vitae?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Rusticani otii commoda cum urbanae vitae molestiis contendit. 1:2)
postmodo quod mi obsit clare certumque locuto luctandum in turba et facienda iniuria tardis.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Rusticani otii commoda cum urbanae vitae molestiis contendit.16)
Adiuvabo postmodo convicia et plura mihi quam putas obiciam, nunc hoc respondeo tibi :
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 88:1)
et si qua extremis tellus se subtrahit oris, sentiat illa tuas postmodo capta manus!
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 1013)
iam pecudes volucresque tacent, iam Somnus avaris inrepsit curis pronusque ex aethere nutat, grata laboratae referens oblivia vitae, sed nec puniceo rediturum nubila caelo promisere iubar, nec rarescentibus umbris longa repercusso nituere crepuscula Phoebo:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권119)
"tunc primus in aris ignis, et infandis venere oblivia curis;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권162)
"tantane me tantae tenuere oblivia curae?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권231)
ingeret hic potus iuuenis maledicta puellae, postmodo quae uotis inrita facta uelit:
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 548)
nec posse, cum hostes prope ad portas essent, bello praeverti se quicquam, nec, si sit laxamenti aliquid, aut plebi honestum esse, nisi mercede prius accepta arma pro patria non cepisse, neque patribus satis decorum per metum potius quam postmodo voluntate adflictis civium suorum fortunis consuluisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 260:1)
nec illos, etsi non adhortatio invisi ducis, suum saltem flagitium et publicum in praesentia dedecus, postmodo periculum, si animus hosti redisset, cogere potuit gradum adcelerare aut, si aliud nihil, stare instructos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 475:1)
consulares quoque ac seniores ab residuo tribuniciae potestatis odio, cuius desiderium plebi multo acrius quam consularis imperii rebantur esse, prope malebant postmodo ipsos decemviros voluntate abire magistratu quam invidia eorum exsurgere rursus plebem:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 443:1)
si Ardeates sua tempora exspectare velint arbitriumque senatui levandae iniuriae suae permittant, fore ut postmodo gaudeant se irae , sciantque patribus aeque curae fuisse ne qua iniuria in eos oreretur ac ne orta diuturna esset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 79:1)
cuius et ipsos postmodo et patres qui dederant paenituit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 314:2)
non enim hesterno die, cum signum receptui dedi sequentibus effuse vobis turbatum hostem, frangere audaciam vestram, sed differre in maiorem gloriam atque opportunitatem volui, ut postmodo praeparati incautos, armati inermes atque etiam sopitos per occasionem adgredi possetis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 561:2)
quae sors, velut iterum captis Syracusis, ita exanimavit Siculos, exspectatione sortis in consulum conspectu stantis, ut comploratio eorum flebilesque voces et extemplo oculos hominum converterint et postmodo sermones praebuerint.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 414:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION