라틴어 문장 검색

cur iis non modo persequendi iuris sui, sed etiam deplorandae calamitatis adimis potestatem?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 6장 1:10)
nescis ab origine quanta sit concessa tibi famulo super orbe potestas, et super ingenio proprio laxaeque soluto iure voluntatis, liceat cui velle sequique quod placitum, nullique animum subiungere vinclo?
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1178)
erat invidiosa potestas, sed tamen eunuchi, necdum sibi publica iura sumere nec totas audebat vertere leges.
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Posterior 2:314)
Tenuit igitur hoc in statu senatus rem publicam temporibus illis, ut in populo libero pauca per populum, pleraque senatus auctoritate et instituto ac more gererentur, atque uti consules potestatem haberent tempore dumtaxat annuam, genere ipso ac iure regiam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 89:1)
illud quidem fatebitur Scaptius, me ius dicente sibi omnem pecuniam ex edicto meo auferendi potestatem fuisse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER SEXTVS AD ATTICVM, letter 1 14:1)
Hoc posito, fortiorum et efficaciter compositarum institutionum internationalium progressus necessarius fit, auctoritatibus pari iure designatis per pactiones inter nationalia regimina ac sanciendi potestate fruentibus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 226:4)
Sed quaerentibus nobis quam ob causam tribuni, qui haberent summam coercendi potestatem, ius vocandi non habuerint ..., quod tribuni plebis antiquitus creati videntur non iuri dicundo nec causis querelisque de absentibus noscendis, sed intercessionibus faciendis quibus usus praesens fuisset, ut iniuria quae coram fieret arceretur;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XII 10:1)
Qui potestatem neque vocationis populi viritim habent neque prensionis, eos magistratus a privato in ius quoque vocari est potestas.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XIII 5:2)
Meque potestatis propriae non esse sciatis, Sed dominantis heri sub iure iugoque teneri".
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXI. De lepore, gatto et pardo 22:14)
in primis Marcius Coriolanus, hostis tribuniciae potestatis, si annonam, inquit, veterem volunt, ius pristinum reddant patribus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 376:1)
inter has iras plebis in patres cum tribuni plebi nunc illud tempus esse dicerent stabiliendae libertatis et ab Sergiis Verginiisque ad plebeios viros fortes ac strenuos transferendi summi honoris, non tamen ultra processum est quam ut unus ex plebe, usurpandi iuris causa, P. Licinius Calvus tribunus militum consulari potestate crearetur;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 144:1)
Nonenim debes abuti potestate ab illis super se tibi concessa, cum de jure"privilegium meretur amittere, qui concessa sibi abutitur potestate.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 313:32)
Sed quoniam tantum circa terrena potentis Nature uiget officium languetque potestas, In superis nil iuris habens animamque creare Nescia, quam sola pictoris dextra superni Format et in nullo Nature iura requirit, Hac racione diu nitens multumque reluctans, Huc agor et superos perquiro sola recessus, Quo possim conferre Deo quod concipit ipsa Nature racio, quod uirtus optat, ut ipsum Velle Dei nostrum confirmet uelle precesque Audiat et nostris aspiret gracia uotis:
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 12:8)
Si autem iure proprio et patris familias diligentia, quoscumque homines pro tempore in potestate habet, hortatur ad bonum, deferret a malo, imperat suae voluntati ut obtemperent, honorat eos qui sibi ad nutum oboediunt, vindicat in eos qui se contemnunt, rependit gratiam beneficis, odit ingratos, egone expectabo ut contra fatum disputet, cum tanta eum non verbis sed factis eloqui deprehendam, ut prope manibus suis omnes mathematicorum lapillos supra capita eorum frangere videatur?
(아우구스티누스, 편지들, 57. (A. D. Epist. CCXLVI) Lampadio Augustinus 3:3)
praeceptis Appi moniti patres et universi comiter ac benigne tribunos appellare, et consulares, ut cuique eorum privatim aliquid iuris adversus singulos erat, partim gratia partim auctoritate obtinuere ut tribuniciae potestatis vires salubres vellent rei publicae esse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 484:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION