라틴어 문장 검색

Animalia quaedam tergi durioris inversa tam diu se torquent ac pedes exerunt et obliquant, donec ad locum reponantur.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 121 8:2)
Altum taurus attollens caput primos ad ortus positus expavit diem trepidusque vultum obliquat et radios fugit.
(세네카, 오이디푸스 5:9)
fluctus haud cursu levi provolvitur:
(세네카, 파이드라 15:8)
obliquatque oculos oraque comprimit
(세네카, Thyestes 164:1)
"sperne fidem, prouolue deos, mendacia uincant, frange et damnosae iura pudicitiae!"
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 510)
hunc, dum obliquat iter diuque lentus sero cornipedes citat flagello, tortum tramite transis ipse recto.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Consentium92)
) suspicans, quamquam putarer ab inimicis non adfuturus, ac principe post diem viso in forum ex more descendo, quod ubi visum est, ilico expavit, ut ait ille, nil fortiter ausa seditio, alii tamen mihi plus quam deceret ad genua provolvi;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Montio suo salutem 7:3)
mulcetur laetumque rubet visusque protervos obliquat vestesque manu leviore repellit.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 1권132)
Deiecit maestos extemplo Ismenius heros in terram vultus, taciteque ad Tydea laesum obliquare oculos;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권231)
sic variis pertemptat pectora dictis obliquatque preces, commotae questibus irae et mixtus lacrimis caluit dolor;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권149)
Rursus praecipites in recta ac devia campi obliquant tenduntque vias, iterum axibus axes inflicti, radiisque rotae;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권180)
ille nihil contra, sed stridula cornus in hostem it referens mandata ducis, quam providus heros iamiam in fine viae percussam obliquat, et ipse telum ingens avide et quanto non ante lacerto impulit:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권309)
ille paventes obliquavit equos;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권357)
Qui haec audiens prouolutus est eius uestigiis, et fusis cum gemitu lacrimis:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXVII [XXIX].12)
et in vico Insteio fontem sub terra tanta vi aquarum fluxisse ut serias doliaque quae in eo loco erant provoluta velut impetus torrentis tulerit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 133:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION