라틴어 문장 검색

Vade, uale, caue ne titubes mandataque frangas.
(호라티우스의 첫번째 편지, 138)
adde quod et facilis victoria de madidis et blaesis atque mero titubantibus.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV16)
omnia postremo quae puncto tempore cernis diffugere ut fumum nebulas flammasque, necessest, si minus omnia sunt e levibus atque rotundis, at non esse tamen perplexis indupedita, pungere uti possint corpus penetrareque saxa, nec tamen haerere inter se;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 11:20)
at contra pungunt sensum lacerantque coorta, quanto quaeque magis sunt asperitate repleta.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 23:4)
nam si aegrescat, vita in ancipiti est titubante alimoniae meatu:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 17:3)
Terra quoque immoti concussit ponderis axem, Et medium vergens nisu titubavit in orbem.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 4:39)
Nam mihi, quae novit pungere, Chia sapit.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XXV4)
Habere amicam nolo, Flacce, subtilem, Cuius lacertos anuli mei cingant, Quae clune nudo radat et genu pungat, Cui serra lumbis, cuspis eminet culo.
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, C1)
Iste licet digitos testudine pungat acuta, Cortice deposita mollis echinus erit.
(마르티알리스, 에피그램집, 13권, LXXXVI Echini1)
sic etiam Horatius vade, vale, cave ne titubes mandataque frangas:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM QUARTVM COMMENTARIVS, commline 4094)
titubata participium sine verbi origine.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM QUINTVM COMMENTARIVS., commline 3321)
rusco virgulta brevia acutis foliis et pungentibus, unde et in agris scopae fieri solent.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA SEPTIMA., commline 422)
pungunt quasi aculeis interrogatiunculis angustis, quibus etiam qui assentiuntur nihil commutantur animo et idem abeunt, qui venerant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUARTUS 10:18)
Nam versus aeque prima et media et extrema pars attenditur, qui debilitatur, in quacumque est parte titubatum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 192:2)
reo rarius utendum , quod ponenda sunt contraria, quorum dissolutio in brevitate non lucebit, aculei pungent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 17장 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION