라틴어 문장 검색

finis autem praecepti est caritas de corde puro et conscientia bona et fide non ficta,
그러한 지시의 목적은 깨끗한 마음과 바른 양심과 진실한 믿음에서 나오는 사랑입니다. (불가타 성경, 티모테오에게 보낸 첫째 서간, 1장5)
Volo ergo viros orare in omni loco levantes puras manus sine ira et disceptatione;
그러므로 나는 남자들이 성을 내거나 말다툼을 하는 일 없이, 어디에서나 거룩한 손을 들어 기도하기를 바랍니다. (불가타 성경, 티모테오에게 보낸 첫째 서간, 2장8)
habentes mysterium fidei in conscientia pura.
그리고 깨끗한 양심으로 믿음의 신비를 간직한 사람이어야 합니다. (불가타 성경, 티모테오에게 보낸 첫째 서간, 3장9)
Gratias ago Deo, cui servio a progenitoribus in conscientia pura, quod sine intermissione habeo tui memoriam in orationibus meis nocte ac die
나는 밤낮으로 기도할 때마다 끊임없이 그대를 생각하면서, 내가 조상들과 마찬가지로 깨끗한 양심으로 섬기는 하느님께 감사를 드립니다. (불가타 성경, 티모테오에게 보낸 둘째 서간, 1장3)
Iuvenilia autem desideria fuge, sectare vero iustitiam, fidem, caritatem, pacem cum his, qui invocant Dominum de corde puro.
청춘의 욕망을 피하고, 깨끗한 마음으로 주님을 받들어 부르는 이들과 함께 의로움과 믿음과 사랑과 평화를 추구하십시오. (불가타 성경, 티모테오에게 보낸 둘째 서간, 2장22)
Et omnis, qui habet spem hanc in eo, purificat se, sicut ille purus est.
그분께 이러한 희망을 두는 사람은 모두, 그리스도께서 순결하신 것처럼 자신도 순결하게 합니다. (불가타 성경, 요한의 첫째 서간, 3장3)
Et sextus effudit phialam suam super flumen illud magnum Euphraten; et exsiccata est aqua eius, ut praepararetur via regibus, qui sunt ab ortu solis.
여섯째 천사가 자기 대접을 큰 강 유프라테스에 쏟았습니다. 그러자 강물이 말라 해 돋는 쪽의 임금들을 위한 길이 마련되었습니다. (불가타 성경, 요한 묵시록, 16장12)
mox Pythia ipsa ā sacerdōte adducta est, veste pūrā indūta rāmumque laurūs manū gerēns.
곧 Pythia가 사제에 의해 인도되어 깨끗한 조끼를 입고 월계수 묶음을 손으로 들고 나왔다. (옥스포드 라틴 코스 3권, Quīntus Delphōs vīsit24)
Sed nunc id doleo quod purae pura puellae savia comminxit spurca saliva tua.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 78b1)
Que quanto rarius se videri permittebat, ut scilicet clauso cubiculo sacris meditationibus atque orationibus purius vaccaret, tanto ardentius eius presentiam atque spiritalis colloquii monita hii qui foris sunt efflagitabant.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE ABBATIA AD QUAM ASSUMPTUS EST, ET PERSECUTIONE TAM FILIORUM, ID EST MONACHORUM, QUAM TYRANNI IN EUM 5:6)
Quod si hoc referant ad Messiam illum, scilicet maximum prophetam, ut aiunt, quem exspectant, qui tamen secundum eos homo purus erit, non etiam Deus, ostendant quis egressus ejus aeternus sit, vel unde aeternaliter egrediatur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 24:9)
Unde et per sapientem quemdam adhortantem non digne Deum excolere, nisi mente scilicet a vitiis purgata, et virtutibus adornata, pulchre in ipso suae adhortationis et disciplinae exordio dictum est Si Deus est animus nobis, ut carmina dicunt, Hic tibi praecipue sit pura mente colendus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 48:10)
Nam ideo ab anima natura incipit, quam sapientes de Deo et noo (gr.), mente nominant, ex illo purissimo fonte, quem nascendo de originis suae hauserat copia, corpora coeli, et siderum quae condidit, prima animavit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 53:21)
fontem sapientiae purissimum ipsam noun (gr.) appellat, hoc est sapientiam Patris, quam nihil quantumcunque sit obscurum latere potest.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 53:58)
Si quid in ea mortuum est, idololatriae, voluptatis, erroris, libidinum, vel praecido vel rado, et mistus purissimo corpori, vernaculos ex ea genero Domino.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 2:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION