도구

도구

라틴어 문장 검색

Atqui si illud aeque bonum esset quod dimisit facere quando istud elegit, nulla ratio profecto fuit cur illud dimitteret, atque istud eligeret.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 13:6)
Fuit autem, inquies, quia cum non utrumque fieri oporteret et aeque hoc vel illud fieri bonum esset, quodcunque eorum fieret, rationabiliter factum esset.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 13:7)
Atqui si illud aeque bonum esset quod dimisit facere quando istud elegit, nulla ratio profecto fuit cur illud dimitteret, atque istud eligeret.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 13:9)
Fuit autem, inquies, quia cum non utrumque fieri oporteret et aeque hoc vel illud fieri bonum esset, quodcunque eorum fieret, rationabiliter factum esset.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 13:10)
profecto eadem ratione de altero quod factum est, non erit simpliciter concedendum, ut bonum esset illud fieri, cum aeque concessum sit tam hoc quam illud fieri bonum esse.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 13:13)
Unde non necesse est, ut, cum vox audibilis sit, hoc est apta ex se ad audiendum ab aliquo, aliquis sit jam aptus ad audiendum eam. Omnibus quippe hominibus surdis existentibus, vel prorsus etiam non existentibus vox quaelibet hujus naturae esset, ut se audibilem homini praeberet, nec quidquam in ea praeparandum esset, ut ad audiendum idonea esset, quamvis homo nondum existeret qui eam audire posset, vel ad eam audiendam aptus esset.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 18:8)
Sicut ergo hic quamvis idem sit judicem punire istum, et istum puniri a judice, non tamen ideo sicut justum est judicem punire istum, quem juste, ut dictum est, secundum legem punit;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 19:10)
ita etiam justum est illum puniri a judice eadem ratione, quamvis idem sit aliquem salvari a Deo et Deum salvare eum, mirandum non est, si cum hoc possibile est, illud nequaquam possibile esse concedatur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 19:11)
Sed si diligenter attendamus, semper aeque omnipotens est, et nullo tempore habet aliquam potentiam quam semper non habeat.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 21:3)
si autem ad potentiam ambulandi etiam inter aquas habitam, e contrario verum est. Si autem verum est eum hac potentia non carere etiam inter aquas, licet hanc ibi potentiam exercere non possit, ita non est necesse vel Deum vel aliquem in aliquo tempore carere potentia aliquid faciendi, quamvis eo tempore exercere non possit illam potentiam.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 21:14)
Cum autem inde omnipotens dicatur, ut supra meminimus, quia semper quidquid velit possit, semper aeque omnipotens est, cum semper quidquid velit, certum sit cum complere posse, nec ejus unquam voluntatem aliquo impedimento disturbari posse.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 22:3)
Eum vero facere aliquid non aliter intelligimus, quam cum quamdam esse causam eorum quae fiunt, quamvis ea nulla sua agitatione faciat, ut actio proprie dici queat, cum videlicet omnis actio in motu consistat.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 25:3)
Sicut ergo sol, cum ex calore ejus aliqua calefieri contingit, nulla hinc in ipso vel in calore ejus mutatio fit, quamvis res inde calefacta sit mutata:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 25:9)
ita nec Deus cum aliqua ejus nova fuerit disponere, ideo mutari dicendus est, quamvis novi operis vel mutationis rerum quaedam ipse sit causa vel auctor.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 25:10)
tres istae naturae conveniunt, ita unaquaeque harum trium substantiarum ibi propriam retinet naturam, ut nulla earum in aliam commutetur, ut nec divinitas, quae humanitati conjuncta est, aut anima fiat aut caro, sicut nec anima unquam potest fieri caro, quamvis in singulis hominibus una persona sunt anima et caro.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 27:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION