라틴어 문장 검색

segmenta et longos habitus et flammea sumit arcano qui sacra ferens nutantia loro sudavit clupeis ancilibus.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II70)
Sed dum tota domus raeda componitur una, substitit ad veteres arcus madidamque Capenam, hic, ubi nocturnae Numa constituebat amicae, nunc sacri fontis nemus et delubra locantur Iudaeis, quorum cophinus faenumque supellex (omnis enim populo mercedem pendere iussa est arbor et eiectis mendicat silva Camenis). in vallem Egeriae descendimus et speluncas dissimiles veris, quanto praesentius esset numen aquis, viridi si margine clauderet undas herba, nec ingentium violarent marmora tofum.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III4)
"inde caput morbi, raedarum transitus arto vicorum in flexu et stantis convicia mandrae eripient somnum Druso vitulisque marinis."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III93)
Montani quoque venter adest abdomine tardus, et matutino sudans Crispinus amomo quantum vix redolent duo funera, saevior illo Pompeius tenui iugulos aperire susurro, et qui vulturibus servabat viscera Dacis Fuscus marmorea meditatus proelia villa, et cum mortifero prudens Veiento Catullo, qui numquam visae flagrabat amore puellae, grande et conspicuum nostro quoque tempore monstrum, caecus adulator, dirusque a ponte satelles dignus Aricinos qui mendicaret ad axes blandaque devexae iactaret basia raedae.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV47)
quis enim tam nudus, ut illum bis ferat, Etruscum puero si contigit aurum vel nodus tantum et signum de paupere loro?
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura V80)
Nec tamen id vitium magis intolerabile quam quae vicinos humiles rapere et concidere loris exorata solet, nam si latratibus alti rumpuntur somni,
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI218)
ex quo concessum ut libertinorum quoque filii, qui ex iusta dumtaxat matrefamilias nati fuissent, togam praetextam et lorum in collo pro bullae decore gestarent.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 14:2)
— Aterque cruento Pulvere perque pedes traiectus lora tumentes.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 8:7)
passim somno vinoque per herbam Corpora fusa vident, adrectos litore currus, Inter lora rotasque viros, simul arma iacere, Vina simul.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, IX. 8:2)
Nec sic inmissis aurigae undantia lora Concussere iugis, pronique in verbera pendent.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 20:2)
Verum Maro et currus de carcere ruentes et campos corripiendo praecipites mira celeritate descripsit, et accepto brevi semine de Homerico flagro pinxit aurigas concutientes lora undantia et pronos in verbera pendentes:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 22:1)
Tu nobis, inquit, absolve, cur et de albis et de nigris loris similes maculae gignantur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, III. 13:3)
Cumque, diem pronum transverso limite ducens, Succendit Phaethon flagrantibus aethera loris, Gurgitibus raptis penitus tellure perusta, Hunc habuisse pares Phoebeis ignibus undas.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 4:52)
nec creditur ulli Silva cani, nisi qui presso vestigia rostro Colligit, et praeda nescit latrare reperta, Contentus tremulo monstrasse cubilia loro.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 5:18)
Hic quem videtis gressibus vagis lentum, Amethystinatus media qui secat Saepta, Quem non lacernis Publius meus vincit, Non ipse Cordus alpha paenulatorum, Quem grex togatus sequitur et capillatus Recensque sella linteisque lorisque:
(마르티알리스, 에피그램집, 2권, LVII1)

SEARCH

MENU NAVIGATION