라틴어 문장 검색

eius igitur mortis sedetis ultores cuius vitam si putetis per vos restitui posse nolitis, et de eius nece lata quaestio est qui si lege eadem reviviscere posset, ista lex lata numquam esset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 29장 1:8)
revivescat M'. Curius aut eorum aliquis, quorum in villa ac domo nihil splendidum, nihil ornatum fuit praeter ipsos, et videat aliquem summis populi beneficiis usum barbatulos mullos exceptantem de piscina et pertractantem et murenarum copia gloriantem, nonne hunc hominem ita servum iudicet, ut ne in familia quidem dignum maiore aliquo negotio putet?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon V, 2장 3:7)
Exosculatus pectus sapientia plenum inieci cervicibus manus, et ut facile intellegeret redisse me in gratiam et optima fide reviviscentem amicitiam, toto pectore adstrinxi.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 91:20)
Vis tu reviviscere?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 111:14)
Nec plura locuta triste parat facinus tacitaque exaestuat ira.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 47:20)
" Spectat truculenta loquentem falsaque iurantem tumidaque exaestuat ira atque ita correpto captivarum agmina matrum invocat et digitos in perfida lumina condit expellitque genis oculos (facit ira nocentem) immergitque manus, foedataque sanguine sonti non lumen (neque enim superest), loca luminis haurit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 48:4)
Uror enim, laesusque exaestuat acrior ignis, cumque suis videor translatam viribus Aetnam pectore ferre meo:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 74:47)
strangulat inclusus dolor atque exaestuat intus, cogitur et vires multiplicare suas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 134)
Ille reviviscet iam nunquam;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 3, scene 547)
interdum scopulos avolsaque viscera montis erigit eructans, liquefactaque saxa sub auras cum gemitu glomerat, fundoque exaestuat imo.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 3권 24:4)
haud aliter retro dubius vestigia Turnus improperata refert, et mens exaestuat ira.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 9권 28:10)
fluctus uti medio coepit cum albescere ponto longius ex altoque sinum trahit, utque volutus ad terras immane sonat per saxa neque ipso monte minor procumbit, at ima exaestuat unda verticibus nigramque alte subiectat harenam.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 3권 9:9)
Neutrum autem incredibile est, nec montem, qui devoretur cotidie, minui, nec manere eundem, quia non ipsum exest, sed in aliqua inferna valle conceptus exaestuat et aliis pascitur.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 79 2:3)
Multa extra sunt, quae circumeunt nos, quo aut fallant aut urgeant, multa intus, quae in media solitudine exaestuant.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 10, letter 82 4:6)
sic vino exaestuante, quicquid in imo iacet abditum, effertur et prodit in medium.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 10, letter 83 16:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION