라틴어 문장 검색

Quod penuriae genus plerunque taedio afficit, et quamprimum notam subierit in ridiculum evadit.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXXII. DE DISCURSU SERMONUM 1:4)
similiter et fulgur cum apparuerit, perspicuum est; eodem modo et spiritus in omni regione spirat;
(불가타 성경, 바룩서, 4장60)
Hoc autem erit perspicuum, si intellegamus, omnes inaequalitatis species ab aequalitatis crevisse primordiis, ut ipsa quodammodo aequalitas matris et radicis obtinens vim ipsa omnes inaequalitatis species ordinesque profundat.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, Demonstratio quemadmodum omnis inaequalitas ab aequalitate processerit. 1:4)
At vero si supertripartientem ponam, duplex sine dubio supertripartiens invenitur, ut in subiecta descriptione perspicuum est.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, Demonstratio quemadmodum omnis inaequalitas ab aequalitate processerit. 54:2)
Hinc quoque perspicuum est superparticularium, quemadmodum prius ostensum est, primos esse multiplices, si quidem duplices sesqualteros, triplices sesquitertios et cuncti multiplices cunctos in ordinem superparticulares creant.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De inveniendo in unoquoque numero quot numeros eiusdem proportionis possit praecedere eorumque descriptio descriptionisque expositio. 23:1)
— Atqui haec, inquam, uel caeco perspicua est eamque tu paulo ante monstrasti dum falsae causas aperire conaris.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 3:4)
Perspicuum est, inquam, nec ullo modo negari potest.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:8)
Perspicuum est. — Atque ut intellegas quaenam sit huius potentiae uis:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 3:13)
In quo perspicuum est numquam bonis praemia, numquam sua sceleribus deesse supplicia.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, V 1:2)
Nequeunt enim oculos tenebris assuetos ad lucem perspicuae ueritatis attollere similesque auibus sunt quarum intuitum nox inluminat, dies caecat;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 5:5)
Aut quid hoc refert uaticinio illo ridiculo tiresiae:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 5:4)
Dum crystalla puer contingere lubrica gaudet et gelidum tenero pollice versat onus, vidit perspicuo deprensas marmore lymphas, dura quibus solis parcere novit hiems, et siccum relegens labris sitientibus orbem inrita quaesitis oscula fixit aquis.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, De Crystallo cui aqua inerat (XXXVIII)1)
admittit in altum cernentes oculos et late pervius umor ducit inoffensos liquido sub flumine visus imaque perspicui prodit secreta profundi.
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER SECUNDUS 2:55)
liquitur in roremque pedes et brachia manant nostraque mox lambit vestigia perspicuus fons.
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER TERTIUS 1:154)
Parvum et ridiculum fortasse videbitur quod dicturus sum, dicam tamen, vel ideo ut rideatur.
(코르넬리우스 타키투스, 대화, 39장 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION