라틴어 문장 검색

Postquam est in thalami pendentia pumice tecta perventum et nati fletus cognovit inanes Cyrene, manibus liquidos dant ordine fontes germanae tonsisque ferunt mantelia villis;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 4권 15:11)
illam cogit amor Nothi lascivae similem ludere capreae, te lanae prope nobilem tonsae Luceriam, non citharae decent nec flos purpureus rosae nec poti, vetulam, faece tenus cadi.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 155)
gens, quae cremato fortis ab Ilio iactata Tuscis aequoribus sacra natosque maturosque patres pertulit Ausonias ad urbis, duris ut ilex tonsa bipennibus nigrae feraci frondis in Algido, per damna, per caedis ab ipso ducit opes animumque ferro.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 4권, Poem 413)
hic, dum sublimis versus ructatur et errat, si veluti merulis intentus decidit auceps in puteum foveamve, licet 'succurrite' longum clamet, 'io cives', non sit qui tollere curet.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, De Arte Poetica liber 14:2)
Si bene te novi, metues, liberrime Lolli, scurrantis speciem praebere, professus amicum ut matrona meretrici dispar erit atque discolor, infido scurrae distabit amicus, est huic diversum vitio vitium prope maius, asperitas agrestis et inconcinna gravisque, quae se commendat tonsa cute, dentibus atris, dum volt libertas dici mera veraque virtus, virtus est medium vitiorum et utrimque reductum.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 181)
sterilem platanum tonsasque myrtos quam maritam ulmum et uberes oleas praeoptaverim?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 72:2)
Sed ut ex barba capilloque tonsa neglegimus, ita ille divinus animus egressurus hominem.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 92 34:2)
ut aura plenos fortior tendit sinus, posuere tonsas, credita, est vento ratis {ususque transtris miles aut terras procul, quantum recedunt vela, fugientes notat, aut bella narrat:
(세네카, 아가멤논 10:11)
haec lacera et omni decore populato levis fluitat nec illi vela nec tonsae manent nec rectus altas malus antemnas ferens, sed trunca toto puppis Icario natat, nil ratio et usus audet:
(세네카, 아가멤논 10:39)
uidebis illum pro tribunali locum quem modo magister equitum, cui ructare turpe erat, uomitu foedauerat:
(세네카, Suasoriae, Deliberat Cicero an Antonium deprecetur. 3:10)
pectore ructabat latices lapsuque citato sulcabat madidam iam torrens alveus alvum, terretur veniente dea manibusque remissis remus et urna cadunt, veniae tum verba paranti illa prior:
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 149)
"nec sic intortum violatae Phoebados ultrix in Danaos fulmen iecit, cum Graecia Troiae noctem habuit similemque facem fixusque Capherei cautibus inter aquas flammam ructabat Oileus."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 78)
raptum Palladium, repertum Achillem, captum praepetibus Dolona plantis et Rhesi niveas prius quadrigas Xanthi quam biberent fluenta tractas, ereptam quoque quam deus patronus, Philocteta, tibi dedit pharetram, Aiacem Telamonium furentem quod sese ante rates agente causam pugnacis tulit eloquens coronam, vitatum hinc Polyphemon atque Circen et Laestrygonii famem tyranni, tum pomaria divitis, Calypso et Sirenas pereuntibus placentes, vitatas tenebras facemque Naupli et Scyllae rabidum voracis inguen, vel Tauromenitana quos Charybdis ructato scopulos cavat profundo?
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Felicem29)
[Inter Cyaneas, Ephyraea cacumina, cautes qua super Idalium levat Orithyion in aethram exesi sale montis apex, ubi forte vagantem dum fugit et fixit trepidus Symplegada Tiphys, atque recurrentem ructatum ad rauca Maleam,] exit in Isthmiacum pelagus claudentibus alis saxorum de rupe sinus, quo saepe recessu sic tamquam toto coeat de lumine caeli, artatur collecta dies tremulasque per undas insequitur secreta vadi, transmittitur alto perfusus splendore latex, mirumque relatu, lympha bibit solem tenuique inserta fluento perforat arenti radio lux sicca liquorem.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Epithalamium 1)
ex hoc barbaricis abacta plectris spernit senipedem stilum Thalia, ex quo septipedes videt patronos, felices oculos tuos et aures felicemque libet vocare nasum, cui non allia sordidumque cepe ructant mane novo decem apparatus, quem non ut vetulum patris parentem nutricisque virum die nec orto tot tantique petunt simul Gigantes, quot vix Alcinoi culina ferret.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad V. C. Catullinum 3)

SEARCH

MENU NAVIGATION