도구

도구

라틴어 문장 검색

Vidua nostra ante monilibus ornabatur et die tota, quid sibi deesset, quaerebat ad speculum;
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam 4:1)
Nihil hoc monili pretiosius, nihil hac gemmarum varietate distinctius.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 13:14)
Nolo sub occasione mea sacculus tuus plenus sit.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 16:13)
Amorem monilium atque gemmarum sericarumque vestium transfer ad scientiam scripturarum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 8:8)
Nos hoc tantum dolemus, quod pretiosissimum de sanctis locis monile perdidimus.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 9:1)
Dolet sibi praelatum iuvenem, non quidem comatum, non vestium sericarum, sed trossulum et in sordibus delicatum, qui ipse sacculum signet, textrinum teneat, pensa distribuat, regat familiam, emat quicquid de publico necessarium est, dispensator et dominus et praeveniens officula servulorum, quem omnes rodant famuli, et quicquid domina non dederit, illum clamitent subtraxisse.
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 8:8)
Quodque pudet dicere, sed necesse est, ut saltim sic ad nostrum erubescamus dedecus, publice extendentes manus pannis aurum tegimus et contra omnium opinionem plenis sacculis morimur divites, qui quasi pauperes viximus.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 16:10)
Nam cum illa suum diligeret sanguinem et absque filiis ac nepotibus vellet in fratris liberos universa conferri, ista pauperes eligebat et tamen matri contraire non poterat monilia et, quicquid supellectilis fuit, divitibus peritura concedens magisque volens pecuniam perdere quam parentis animum contristare.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 4:16)
nemo repente fuit turpissimus, accipient te paulatim qui longa domi redimicula sumunt frontibus et toto posuere monilia collo, atque bonam tenerae placant abdomine porcae et magno cratere deam;
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II52)
Illum ego iure despiciam, qui scit quanto sublimior Atlans omnibus in Libya sit montibus, hic tamen idem ignoret quantum ferrata distet ab arca sacculus.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XI11)
interea pleno cum turget sacculus ore, crescit amor nummi quantum ipsa pecunia crevit, et minus hanc optat qui non habet, ergo paratur altera villa tibi, cum rus non sufficit unum, et proferre libet fines maiorque videtur et melior vicina seges, mercaris et hanc et arbusta et densa montem qui canet oliva quorum si pretio dominus non vincitur ullo, nocte boves macri lassoque famelica collo iumenta ad virides huius mittentur aristas, nec prius inde domum quam tota novalia saevos in ventres abeant, ut credas falcibus actum.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV49)
inducebat etiam currus cum falcibus et elephantos cum turribus equitatumque frenis et ephippiis, monilibus ac faleris praefulgentem.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 2:3)
Balteus haud fluxos gemmis adstrinxit amictus, Colla monile decens, humerisque haerentia primis Suppara nudatos cingunt angusta lacertos.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 4:21)
Excussi loculosque sacculumque:
(마르티알리스, 에피그램집, 5권, XXXIX5)
Nescit sacculus ista meus.
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, III3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION