라틴어 문장 검색

Sordidius nihil est, nihil est te spurcius uno, Qui potes insidias dona vocare tuas:
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, LVI2)
"Sic a caelo deorsum gravant et a deo vero ad materias avocant, vitam turbant, somnos inquietant, inrepentes etiam corporibus occulte, ut spiritus tenues, morbos fingunt, terrent mentes, membra distorquent, ut ad cultum sui cogant, ut nidore altarium vel hostiis pecudum saginati, remissis quae constrinxerant, curasse videantur."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 27장 1:3)
"Tauris etiam Ponticis et Aegyptio Busiridi ritus fuit hospites immolare, et Mercurio Gallis humanas vel inhumanas victimas caedere, Romani Graecum et Graecam, Gallum et Gallam sacrificii viventes obruere, hodieque ab ipsis Latiaris Iuppiter homicidio colitur, et quod Saturni filio dignum est, mali et noxii hominis sanguine saginatur."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 30장 1:9)
"Non dissimiles et qui de harena feras devorant inlitas et infectas cruore vel membris hominis et viscere saginatas."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 30장 1:11)
"Hi enim, ut victimae ad supplicium saginantur, ut hostiae ad poenam coronantur:"
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 37장 1:16)
A me autem, ut cum maximis minima con- feram, gladiatorum par nobilissimum inducitur, Aeschines, tamquam Aeserninus, ut ait Lucilius, non spurcus homo, sed acer et doctus cum Pacideiano hic componitur, - optimus longe post homines natos - . Nihil enim illo oratore arbitror cogitari posse divinius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 6장 1:3)
inquit Carneades spurce sed tamen prudentius quam Lucius noster et Patron qui, cum omnia ad se referant, numquam quicquam alterius causa fieri putent et, cum ea re bonum virum oportere esse dicant ne malum habeat non quo id natura rectum sit, non intellegant se de callido homine loqui non de bono viro.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER SEPTIMVS AD ATTICVM, letter 2 8:4)
deinde perscribit spurcissime quas ob causas fecerit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER VNDECIMVS AD ATTICVM, letter 13 5:4)
ergo hoc poterit Samnis, spurcus homo, vita illa dignus locoque;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 41:11)
Puer autem lippus, sordidissimis dentibus, catellam nigram atque indecenter pinguem prasina involvebat fascia panemque semissem ponebat super torum atque [hac] nausea recusantem saginabat.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 64:14)
Ceterum ego, etsi quotidie magis magisque superfluentibus bonis saginatum corpus impleveram putabamque a custodia mei removisse vultum Fortunam, tamen saepius tam consuetudinem meam cogitabam quam causam, et quid aiebam si callidus captator exploratorem in Africam miserit mendaciumque deprehenderit nostrum?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 125:3)
sed si quid vitii dolive nasci inter viscera iam dicata sensit, ceu spurcum refugit celer sacellum.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post cibum6)
ipso rore mihi seges est, quo gramen onagris, spurca suis nostro amne natat, nostra intrat et ipsos aura canes animatque levi fera corpora flatu.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2287)
intrat marmoribus Capitolia clara, sed intrat carceris et rimas et taetra foramina clausi stercoris et spurcam redolenti in fornice cellam.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2296)
nonne fuit melius saevum Memphitidis aulae imperium tolerasse patres penitusque sinistris adsedisse focis, positos Pharaonis iniqui sub pedibus, limo et paleis servire paratos, carnis et inmodicae spurco ructamine crudos?
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1119)

SEARCH

MENU NAVIGATION