라틴어 문장 검색

''Non inuisa feres pueris munuscula paruis.
(호라티우스의 첫번째 편지, 0711)
Vos dona transmittitis, nos epistulas remittimus gratiarum, ita tamen, ut, quia velatarum virginum munus est, aliqua in ipsis munusculis esse mysteria demonstremus.
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam2)
Crebra munuscula et orariola et fasciolas.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 5:38)
Syllabas iungat ad praemium, et, quibus illa aetas delectari potest, munusculis invitetur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 4:8)
Semper se ob vi are epistulae, superare, officiis, salutationibus praevenire.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 8:6)
Solent lascivi et comptuli iuvenes blandimentis, affabilitate, munusculis aditum sibi per nutrices ad alumnas quaerere et, cum clementer intraverint, de scintillis incendia concitare paulatimque proficere ad inpudentiam et nequaquam posse prohiberi illo in se versiculo conprobato:
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 4:15)
pusio qui noctu non litigat, exigit a te nulla iacens illic munuscula nec queritur quod et lateri parcas nec quantum iussit anheles.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI13)
Inter haec Avieni dicta Flavianus et Eustathius, par insigne amicitiae, ac minimo post Eusebius ingressi alacriorem fecere coetum, acceptaque ac reddita salutatione consederunt percontantes quidnam offenderint sermocinationis.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 4:1)
Exemplum sutorem pauperem sollicitavit ut corvum insititueret ad parem salutationem:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 30:3)
Aliquando tamen corvus coepit dicere dictatam salutationem.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 30:6)
Saturnalia transiere tota, Nec munuscula parva nec minora Misisti mihi, Galla, quam solebas.
(마르티알리스, 에피그램집, 5권, LXXXIV2)
Parva suburbani munuscula mittimus horti:
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XLIX1)
Sed si parva tui munuscula quaeris amici Commendare, ferat carmina nostra puer:
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, LXXX3)
Mittimus ergo tibi parvae munuscula chortis:
(마르티알리스, 에피그램집, 9권, LIV5)
cur dextrae ivngere dextram maiorum enim haec fuerat salutatio, cuius rei αἴτιον, id est causam Varro, Callimachum secutus, exposuit, adserens omnem eorum honorem dexterarum constitisse virtute.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 4081)

SEARCH

MENU NAVIGATION