라틴어 문장 검색

Non est necesse omne perscrutari profundum nec strage animalium ventrem onerare nec conchylia ultimi maris ex ignoto litore eruere ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 64:5)
Sed desiderat saturatam multo conchylio purpuram, intextam auro variisque et coloribus distinctam et artibus :
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 76:1)
Ex omni rupe conchylium contrahitur quo uestis cruentetur.
(세네카, Excerpta Controversiae, excerpta controversiarum: liber secundus, peregrinus negotiator.23)
Confestim tulit par unum macillenarum et inposuit super solarium domus et barile unum plenum aqua et scopam et unum stipitem igne accensum.
(HISTORIA SEPTEM SAPIENTUM, 2. Primi sapientis secunda historia: Avis 1:18)
Et ascendit nocte solarium cum | ancilla et iussit ancillam macinare cum macillenis, et illa infundebat aquam cum scopa et ita radiabat cum stipite in curia, ubi pica morabatur, excubans tota nocte.
(HISTORIA SEPTEM SAPIENTUM, 2. Primi sapientis secunda historia: Avis 1:19)
ebria nec solum spirat conchylia sandix;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Epithalamium49)
post quas nos tua pocula et tuarum Musarum medius torus tenebat, quales nec statuas imaginesque aere aut marmoribus coloribusque Mentor, Praxiteles, Scopas dederunt, quantas nec Polycletus ipse finxit nec fit Phidiaco figura caelo.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Consentium114)
nihil illis paginis impressum reperietur quod non vidisse sit sanctius, pauci tamen versiculi lectorem adventicium remorabuntur minime improbo temperamento, quia eos nec relegisse desiderio est nec perlegisse fastidio, iam si marmora inquiras, non illic quidem Paros Carystos Proconnesos, Phryges Numidae Spartiatae rupium variatarum posuere crustas, neque per scopulos Aethiopicos et abrupta purpurea genuino fucata conchylio sparsum mihi saxa furfurem mentiuntur.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Domitio suo salutem 7:2)
Forte remittentem curas Phoeboque levatum pectora, cum patulis tererem vagus otia Saeptis iam moriente die, rapuit me cena benigni Vindicis, haec imos animi perlapsa recessus inconsumpta manet, neque enim ludibria ventris hausimus aut epulas diverso a sole petitas vinaque perpetuis aevo certantia fastis, a miseri, quos nosse iuvat quid Phasidis ales distet ab hiberna Rhodopes grue, quis magis anser exta ferat, cur Tuscus aper generosior Umbro, lubrica qua recubent conchylia mollius alga:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Hercules Epitrapezios novi vindicis1)
et Acarnanas, quos aegre ferrent Aetoli a corpore suo diremptos, restituturum se in antiquam formulam iurisque ac dicionis eorum;- haec dicta promissaque a Romano imperatore Scopas, qui tum praetor gentis erat, et Dorimachus, princeps Aetolorum, adfirmaverunt auctoritate sua, minore cum verecundia et maiore cum fide vim maiestatemque populi Romani extollentes.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 339:1)
Scopas ubi profectum in Thraciam occupatumque ibi bello audivit, armata omni iuventute Aetolorum bellum inferre Acarnaniae parat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 359:1)
Laevinus veris principio a Corcyra profectus navibus superato Leucata promunturio cum venisset Naupactum, Anticyram inde se petiturum edixit, ut praesto ibi Scopas Aetolique essent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 369:1)
Scopas, princeps gentis, ab Alexandrea magno cum pondere auri ab rege Ptolomaeo missus, sex milia peditum et quingentos equites mercede conductos Aegyptum vexit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 495:1)
ex iuventute Aetolorum quemquam reliquisset, ni Damocritus nunc belli quod instaret, nunc futurae solitudinis admonens, incertum cura gentis an ut adversaretur Scopae, parum donis cultus, partem iuniorum castigando domi continuisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 496:1)
&3GL&1.219K converrite * scopis, agite strenue Festus169M ecquis evocat cum nassiterna et cum aqua istum impurissimum?
(티투스 마키우스 플라우투스, Bacchides, act 15)

SEARCH

MENU NAVIGATION