라틴어 문장 검색

Dum alii quadam serenitatis festivitate hilarantur in facie, isti in vultu quamdam malevolae severitatis praeferunt tempestatem.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 56:13)
Isti aut alienae famae serenitatem detractionis nubilo nubilare conantur, aut ejusdem gloriam sola taciturnitate furari.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 58:16)
Quid prodest alicui, si ei serenitas fortunae prosperantis applaudat, corpus [0469B] etiam purpuramento pulchritudinis hilarescat, mens insuper sapientiae splendore praefulgeat, cum liventis invidiae latrocinium, mentis depraedatur divitias?
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 58:25)
fortunae prosperantis serenitatem adversitatis vertat in nubila?
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 58:26)
Interea haec concordia in eodem mense Martio inter regem et patriarcham dum fieret, et terra silvaeque, amota hieme, reviviscerent, dies prolongari inciperent, serenitas aeris magis ac magis in dies claresceret, ecce nuntia universarum civitatum gentilium in palatio regis adfuere, quaedam in dolo, quaedam in puritate, regem salutantia in donis ac tributis, pacem cum eo quaerentes componere, quatenus sine respectu periculi et metus in negotia sua secure terram perambularent, et agros ac vineas sine formidine excolerent.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VII 103:4)
Sed illis vix duobus diebus in tranquillo navigantibus, circa aequinoctium hiemale serenitas coepit turbari, venti horribiles suscitari, naves usquequaque gravi turbine inquietari, et saevis procellis dejici et quassari, dum tandem nautae et homines [0634B] peregrini fessi, et tumidis fluctibus oppressi, alii attritis velis et remis in profundum ferebantur;
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IX 36:2)
Nam ut ait Cassiodorus,"Quibus fuit exossa societas parentum, civium non merentur habere consortium,ne puri cordis iocunda serenitas nebulosis maculis polluatur."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 87:14)
nam consuevimus hic congregari adcollationem faciendam, ut oleum ematur de quo sacer iste locus illuminetur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 2:4)
Hic enim est ignis, qui Apostolos inflamavit adque illuminavit in pascha Pentecostes.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 4:5)
"Erat lux vera, que illuminat omnem hominem venientem in hunc mundum."
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 17:14)
Accedite ad Deum, et illuminamini:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 20:2)
Et, si obstaculum peccatorum aufferatur, statim lumen Christi subintrat totumque cor ad Deiamorem illuminat.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 22:4)
(7) Item, dicit Philosophus, quod anima est instrumentum inteligentiae et quod intelligentia imprimit in eam et illuminat eam;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. I. An fatum sit 8:1)
sed sit anima in corpore, ut vivificet corpus, hoc gubernet, illuminet.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 7장 2:16)
Quoniam tu illuminas lucernam meam, Domine (Ibid.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 9장 5:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION