라틴어 문장 검색

verum tamen, Crito, si me adsequi potueris aut sicubi nanctus eris, ut tibi videbitur, sepelito.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 102:3)
sed sicubi illi defecerunt - verti enim multa de Graecis, ne quo ornamento in hoc genere disputationis careret Latina oratio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 26:15)
velocitas in fine temporis exponetur per ordinatam DG, & spatium totum descriptum per aream Hyperbolicam adjacentem ABGD;
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 물체들의 움직임에 대하여 2권, SECT. II. De motu corporum quibus resistitur in duplicata ratione velocitatum. 5:3)
Aesopi nomen sicubi interposuero, Cui reddidi iam pridem quicquid debui, Auctoritatis esse scito gratia:
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quintus, Idem poeta.1)
Adiacet gestationi interiore circumitu vinea tenera et umbrosa, nudisque etiam pedibus mollis et cedens.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 17 15:1)
valvis xystum desinentem et protinus pratum multumque ruris videt, fenestris hac latus xysti et quod prosilit villae, hac adiacentis hippodromi nemus comasque prospectat.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 6 19:2)
Fonticuli sedilibus adiacent;
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 6 40:3)
Adiacet templum priscum et religiosum.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 8 5:1)
Anio, delicatissimus amnium ideoque adiacentibus villis velut invitatus retentusque, magna ex parte nemora quibus inumbratur fregit et rapuit;
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 17 3:1)
nam plerumque altis et excelsis adiacent abrupta.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 26 2:2)
Adiacet navigabile stagnum;
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 33 2:2)
adiacet antiquus Tiberino lucus Helerni:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권71)
Adiacet his Pleuron, in qua trepidantibus alis Ophias effugit natorum vulnera Combe.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 30:8)
Adiacet undis facta manu moles, quae primas aequoris undas frangit et incursus quae praedelassat aquarum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 77:13)
quanta virum iaceant congestis corpora acervis nosse licet, quorum nomina nulla legas, sexaginta illic defossas mole sub una reliquias memini me didicisse hominum, quorum solus habet conperta vocabula Christus, utpote quos propriae iunxit amicitiae, haec dum lustro oculis et sicubi forte latentes rerum apices veterum per monumenta sequor, invenio Hippolytum, qui quondam scisma Novati presbyter attigerat nostra sequenda negans, usque ad martyrii provectum insigne tulisse lucida sanguinei praemia supplicii, nec mirere senem perversi dogmatis olim munere ditatum catholicae fidei, cum iam vesano victor raperetur ab hoste exultante anima carnis ad exitium, plebis amore suae multis comitantibus ibat.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Ad Valerianum Episcopum de passione Hippolyti Beatissimi Martyris.4)

SEARCH

MENU NAVIGATION