라틴어 문장 검색

Quibus ideo iam silentibus, ipse cum Maximo et Prisco philosophis super animorum sublimitate perplexius disputans, hiante latius suffossi lateris vulnere, et spiritum tumore cohibente venarum, epota gelida aqua quam petiit, medio noctis horrore, vita facilius est absolutus, anno aetatis altero et tricensimo, natus apud Constantinopolim, a pueritia usque parentis obitu destitutus Constanti, quem post fratris Constantini excessum, inter complures alios turba consumpsit imperii successorum, et Basilina matre iam inde a maioribus nobili.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXV, 3장 22:1)
Linguae fusioris, et admodum raro silentis, praesagiorum sciscitationi nimium deditus, ut aequiperare videretur in hac parte principem Hadrianum, superstitiosus magis quam sacrorum legitimus observator, innumeras sine parsimonia pecudes mactans, ut aestimaretur (si revertisset de Parthis), boves iam defuturos, Marci illius similis Caesaris, in quem id accipimus dictum:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXV, 4장 17:1)
At in Bithynia Valentinianus princeps (ut praediximus) declaratus, dato in perendinum diem signo proficiscendi, convocatis primoribus, quasi tuta consilia, quam sibi placentia, secuturus, percunctabatur, quemnam ad imperii consortium oporteret assumi, silentibusque cunctis, Dagalaifus equestris militiae rector, respondit fidentius:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVI, 4장 1:1)
Illud tamen nec praeteriri est aequum nec sileri, quod cum duas haberet ursas saevas hominum ambestrices, Micam auream et Innocentiam, cultu ita curabat enixo, ut earum caveas prope cubiculum suum locaret, custodesque adderet fidos, visuros sollicite, nequo casu ferarum deleretur luctificus calor.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIX, 3장 9:2)
Sequebantur itaque furore ex oculis lucente barbari nostros, iam linquente venarum calore :
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 13장 10:1)
Vulpe gerente famem coruum gerit arbor et escam Ore gerens coruus uulpe loquente silet.
(ANONYMUS NEVELETI, De uulpe et coruo 17:1)
Vt sileam, tua dona uolunt, furtisque laborant Esse locum.
(ANONYMUS NEVELETI, De fure et cane 26:2)
Hic silet, ille manet.
(ANONYMUS NEVELETI, De fure et cane 26:9)
Supplicat ille minis, nutatque timore silendo Tucior et surda preterit aure minas.
(ANONYMUS NEVELETI, De equo et asino 46:7)
Linquit aues que sumit auis de uespere nomen Nec timet oppositi castra iuuare chori.
(ANONYMUS NEVELETI, De quadrupedibus et auibus 47:3)
Ille silet, dulcius illa canit.
(ANONYMUS NEVELETI, De filomena et accipitre 48:7)
Hic silet.
(ANONYMUS NEVELETI, De ceruo 62:19)
"sub oculis tuis homo iugulatum et siles?"
(아풀레이우스, 변신, 1권 12:9)
"Nec Psyche manus admolitur inconditae illi et inextricabili moli, sed humanitate praecepti consternata silens obstupescite Tunc formicula illa parvula atque ruricola, certa difficultatis tantae laborisque, miserta contubernalis magni dei socrusque saevitiam execrata discurrens naviter convocat corrogatque cunctam formicarum accolarum classem:"
(아풀레이우스, 변신, 6권 1:80)
Sed illud quaeso, vir sapientissime, uti remoto facundiae robore atque exploso, qua cunctis clarus es, omissis etiam, quibus pugnare solebas, Chrysippeis argumentis postposita paululum dialectica, quae nervorum suorum luctamine nihil certi cuiquam re linquere nititur, ipsa re adprobes, qui sit iste deus, quem vobis Christiani quasi proprium vindicatis et in locis abditis praesentem vos videre componitis.
(아우구스티누스, 편지들, 5. (A. D. 390 Epist. XVI) 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION