라틴어 문장 검색

Efficiens causa, qui rem producis ad esse, Formalis, dum pingis eam, finalis in esse, Dum rem conseruans certo sub fine cohartas, Tu mihi preradia diuina luce meamque Plenius irrorans diuino nectare mentem, Complue, terge notas animi, tenebrasque recindens Discute meque tue lucis splendore serena.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 16:2)
Hic splendor noctem, sacies fastidia nescit;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 20:3)
Cum sint diuersi merito meritique resultet Splendor inequalis, lux dispar, gaudia cunctis Equa manent risusque pares, ubi dissona merces.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 22:5)
Vt nox splendescat, splendor tenebrescit, eclipsi Sol uerus languescit, ut astra reducat ad ortum, Egrotat medicus, ut sanet morbidus egrum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 26:9)
Postquam uirgo Dei solium sedesque superbas Ingrediens, uoluit noua prelibare uidendo, Offendit splendor oculos mentemque stupore Percussit rerum nouitas, defecit in illis Visus et interior mens caligauit ad illas.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 2:1)
Oblatum Fronesi uisum deffendit ab omni Luminis occursu speculum, ne debriet illam Celestis splendor oculosque reuerberet ignis.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 6:6)
Cum sint diuersi, fons, riuus, flumen in unum Conueniunt eademque trium substancia, simplex Esse, sapor similis, color unus, splendor in illis Vnicus et uultus horum conformis et idem Ad speciem fontis sol uincens lumine solem.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 6:22)
Occasum nunquam patitur sol iste, nec ullam Sustinet eclipsim, nec nubis nubila sentit, A quo procedens radius Solaris adequat Luce patrem loquiturque suo splendore parentem:
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 6:24)
Sic calor expugnat ignem, sic flamma repellit Flammam, sic estus estum splendorque caminum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 6:29)
Non habitum cultus nimio splendore serenat, Non scalore premit, mediocriter omnia pensat.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 6:10)
Hoc doni titulo mundi Sapientia ditat Presignitque uirum, sed eum diuinius afflans, Ars diuina poli, ueri uia, nescia falsi, Ars que sola fide gaudet subnixa nec arte Nititur, humane fugiens racionis asilum, Gracius arrisit, animam cum celicus ignis In superis retineret adhuc splendorque serenes Aspiraret eius, nec nostras etheris imi Pressuras pateretur adhuc nec tedia mundi.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 22:3)
tamen huius dona minore Luce micant donis adiuncta prioribus, immo Vix aliquid splendoris habent, dum luce premuntur Maiore:
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER OCTAVUS 4:24)
Pulueris insurgunt nebule, nouus imber inundat In terris, dum tela pluunt, dum pulueris imber Funditur, et celum telorum nubila uelant, Et ferri splendore nouo noua fulgura lucent.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER NONUS ET ULTIMUS 2:2)
Spicula, que multus argenti splendor inignit, In iuuenem uibrat et ad instar grandinis instant Tela, pluunt haste nubemque sagita figurat.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER NONUS ET ULTIMUS 18:2)
In [0433C] quo cohors duodena gemmarum, successivo privilegialique splendore inter alias praerogativam poscere videbatur.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 2:35)

SEARCH

MENU NAVIGATION