도구

도구

라틴어 문장 검색

tenvi avena culmo, stipula, unde rustici plerumque cantare consuerunt:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA PRIMA., commline 22)
alibi "stridenti miserum stipula disperdere carmen". di- cendo autem 'tenui avena', stili genus humilis latenter ostendit, quo, ut supra dictum est, in bucolicis utitur.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA PRIMA., commline 23)
nam solent herbas substernere, ut ipse in georgicis dicit "et multa duram stipula filicumque maniplis sternere". conixa pro eo, quod est 'enixa':
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA PRIMA., commline 154)
miserum carmen triste, flebile, quale canunt stipulae, et quod congruit ad imitationem matris orbatae.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA TERTIA., commline 271)
sic alibi "horrescit strictis seges ensibus". pingues autem ef- ficit terras, ut paulo post dicturus est, cinis, intermissio arandi, in- censio stipularum, stercoratio.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 13)
aut si tibi opus est frumento, stercora, sparge cinerem vel incende stipulas.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 732)
incendere profvit a. non agros, sed ea quae in agris sunt, id est stipulas vel quisquilias, id est purgamenta terrarum:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 841)
nam, ut videmus, si in agris, qui incendendi sunt, desint stipulae, aliunde illuc nutrimenta portantur incendii.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 842)
atque levem stipulam c. v. f. ecbasis poetica.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 851)
culmumque levem culmus est ipse calamus, stipulae vero sunt folia, quae ambiunt culmum.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 3211)
A me autem, ut cum maximis minima con- feram, gladiatorum par nobilissimum inducitur, Aeschines, tamquam Aeserninus, ut ait Lucilius, non spurcus homo, sed acer et doctus cum Pacideiano hic componitur, - optimus longe post homines natos - . Nihil enim illo oratore arbitror cogitari posse divinius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 6장 1:3)
inquit Carneades spurce sed tamen prudentius quam Lucius noster et Patron qui, cum omnia ad se referant, numquam quicquam alterius causa fieri putent et, cum ea re bonum virum oportere esse dicant ne malum habeat non quo id natura rectum sit, non intellegant se de callido homine loqui non de bono viro.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER SEPTIMVS AD ATTICVM, letter 2 8:4)
deinde perscribit spurcissime quas ob causas fecerit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER VNDECIMVS AD ATTICVM, letter 13 5:4)
ergo hoc poterit Samnis, spurcus homo, vita illa dignus locoque;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 41:11)
Et sibi pauca rogent - multos si pauca rogabunt, Postmodo de stipula grandis acervus erit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 874)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION