도구

도구

라틴어 문장 검색

Oblationem autem atque orationem oportet non confusam esse, sed competenti divisione distinctam.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 6장 5:1)
multo magis in oratione atque oblatione, quae nisi certas divisiones habeat, fit obscurior.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 6장 5:3)
Defuit itaque ei divisio, ideoque responsum ait:
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 6장 5:29)
Ubi deest divisio, ibi totum sacrificium refutatur.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 6장 5:32)
Ergo si tamquam pubescens adolescat fides, quae defectum senescentis devotionis ableget, et spiritu ferveat, et congrua distinctione teneatur mensura legitimae divisionis, et assiduitas commendet gratiam;
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 6장 6:15)
Etenim divisionis hic ordo est, ut prima secundis, non primis secunda praecurrant;
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 6장 7:19)
Nos igitur hujusmodi divisionem teneamus;
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 25장 5:9)
Hinc etenim insidiae, hinc pericula frequentiora hominibus comparantur, et ut specialia comprehendamus, quod fratribus specialius in haereditatis divisione frequenter odia succrescunt.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 26장 3:2)
Brevis divisio ac descriptio Galliarum;
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XV, 11장1)
Frequentabat inter haec curiam agendo diversa, quae divisiones multiplices ingerebant.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXII: Julianus, 7장 3:1)
Quae imperator edoctus, ut concitandas ex hoc quoque negotio turbas consilio prudenti molliret, divisioni acquievit Hiberiae, ut eam medius dirimeret Cyrus, et Sauromaces Armeniis finitima retineret et Lazis, Aspacures Albaniae Persisque contigua.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVII, 12장 17:1)
si id displicuisset, aliud poscens, ut Hiberiae divisione cessante, remotisque inde partis Romanae praesidiis, Aspacures solus regnare permitteretur, quem ipse praefecerat genti.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 2장 2:1)
Swidger ad eum venit insolatio supradicti Grifonis.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 748 8:3)
similiter et Carlomannus, monachus et germanus supradicti Pippini regis, per iussionem abbatis sui in Franciam venit, quasi ad conturbandam petitionem apostolicam.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 753 12:2)
Supradictus apostolicus Stephanus confirmavit Pippinum unctione sancta in regem et cum eo inunxit duos filios eius, domnum Carolum et Carlomannum, in regibus.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 754 13:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION