라틴어 문장 검색

Ergo si nostris que sunt indigna fauore Votis aspirat, suspiria nostra relaxans, Plenius applaudet istis que sola perorant, Nec candore precum uestiri cultius orant.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 6:11)
Vota tamen precibus nostris mellita mereri Plus possunt tali melius condita sapore.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 6:12)
Quem non rethoricis oracio picta figuris, Non ignauus opum cumulus, non musa Maronis, Non amor ypocrita nec honor uenator amoris Demulcet, sed sola precum dulcedo perorat, Si tamen a fonte cordis deducta madescat.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 6:14)
Restat in ambiguo nec certa luce patescit Que nostrum, quibus auxiliis, quo calle uiarum In superas deuecta domos, donetur honore Legati, que uota Deo presentet et, instans Imbre precum, precibus diuinas compluat aures.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 8:1)
Hic uelud in libro legitur quis finis et actor, Forma uel officium, que causa, quis ordo, quid artis Rectorice proprium, que uirtus, qualiter instans Nunc tonat illa minis, nunc uerbi luce coruscat, Nunc pluit illa preces, nunc laudibus imbuit aurem;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 8:10)
Sed precibus cedens et tandem uelle coacta Nature monitu, Virtutum numine, nutu Precipue Racionis ad hoc ego mittor, ut ipsa Nature summo presentem uota Tonanti.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 12:5)
Sed quoniam tantum circa terrena potentis Nature uiget officium languetque potestas, In superis nil iuris habens animamque creare Nescia, quam sola pictoris dextra superni Format et in nullo Nature iura requirit, Hac racione diu nitens multumque reluctans, Huc agor et superos perquiro sola recessus, Quo possim conferre Deo quod concipit ipsa Nature racio, quod uirtus optat, ut ipsum Velle Dei nostrum confirmet uelle precesque Audiat et nostris aspiret gracia uotis:
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 12:8)
Sed postquam ualuit nulla racione stuporis Extirpare malum totamque reducere mentem, Vt Fronesi ferat auxilium totumque soporem Excuciens, reddat mentem cogatque reuerti, Sollicitat precibus propriam regina sororem, Que superum solio residens, celeste profundum Scrutatur solisque Dei penetralibus heret, Cui Racio nichil affirmat, cui sufficit ipsa Credulitas et sola Fides, Racione remota.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 2:5)
Hec mulier, motu proprio precibusque sororis Tacta, mouet gressus illuc ubi lesa sopore Letargi languet Fronesis mortisque figuram Exemplans, moritur uiuens et mortua uiuit.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 4:1)
Ergo minis, precibus, plausu, clamore, soporem Expugnare parat, sed talis sompnus obaudit.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 4:6)
Tunc uirgo, genibus flexis et supplice uultu, Submisse uocis modulo gestuque timentis Supplicat eterno regi, uerbumque salutis Prelibat, mixtaque tremunt formidine uerba.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 8:3)
Te saltem moueant Nature dampna, pudoris Exilium, iactura boni, detractio morum, Error honestatis, fidei proscriptio, legum Contemptus nostreque preces;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 10:15)
Si te nulla mouent rerum discrimina, saltem Te gratis moueat tua gracia, suscipe uota Que damus et precibus deuotis pondera dona.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 10:18)
Hiis donat precibus assensus arbiter aule Celestis, mentemque foras uox prouocat ista:
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 10:20)
Sed quia iusticie uincit miseracio normam Iudiciique rigor cedit pietate remissus, Non penas equabo malis, non premia culpis, Non ferro purgabo luem, non uulnere morbum, Sed uictus dulcore precum uestrique misertus Exilii, meliora dabo medicamina mundo.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 12:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION