라틴어 문장 검색

Iam pluribus osculis collisa labra crepitabant, iam implicitae manus omne genus amoris invenerant, iam alligata mutuo ambitu corpora animarum quoque mixturam fecerant.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 132:2)
et alioqui supererant minores rei data opera hunc in locum reservati, excepta tamen Classici uxore, quae sicut implicita suspicionibus ita non satis convinci probationibus visa est;
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 9 18:2)
Calestrium Tironem familiarissime diligo et privatis mihi et publicis necessitudinibus implicitum.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 16 1:1)
Quo munere Fannia dum sedulo fungitur, hoc discrimine implicita est.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 19 2:2)
Ipse certe implicitus morbo futura praeteritis, adversa secundis auguratus, spem salutis nullo suorum desperante proiecit.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 27 3:3)
Inveniuntur ossa inserta catenis et implicita, quae corpus aevo terraque putrefactum nuda et exesa reliquerat vinculis;
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 27 11:2)
Accidit fortuitum, sed non tamquam fortuitum, quod editis libris Certus intra paucissimos dies implicitus morbo decessit.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 13 24:1)
implicitamque sinu (neque enim pugnare valebat) abstulit;
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:393)
impliciti laqueis nudus uterque iacent.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 78:1)
In contextu Evangelii secundum Lucam mentio de corde bono et optimo, quod attinet ad Verbum auditum et retentum, effigiem constituit implicitam fidei Virginis Mariae.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 114:3)
"ecce Palatinus pateram retinere minister non valet, elisa destillant balsama dextra, flamen et ipse suas miratur vertice laurus cedere, et incertum frustratur victima ferrum, nescio quis certe subrepsit Christicolarum hic iuvenum;"
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3152)
inde ambo propositum peragunt iter, urbis aventes moenia nocturni subrepere.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Rusticani otii commoda cum urbanae vitae molestiis contendit. 1:18)
quae quia esse in turpi causae genere non possit, insinuatio surrepat animis, maxime ubi frons causae non satis honesta est, vel quia res sit improba vel quia hominibus parum probetur, aut si facie quoque ipsa premitur vel invidiosa consistentis ex diverso patroni aut patris vel miserabili senis, caeci, infantis.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 51:2)
dissimulata enim et, ut Graeci dicunt, actio melius saepe surrepit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 69:2)
ita surrepetur animo iudicis et, dum sperat probationem pudoris, asperioribus illis minus repugnabit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 270:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION