도구

도구

라틴어 문장 검색

Illa docet celeste sequi, uitare caducum, Viuere lege poli, sursum suspendere mentem, Fastidire solum, celum conscendere mente, Corporis insultus frenare, reffellere luxus Carnis et illicitos racioni subdere motus.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 22:4)
Hec monet ut mentem dono suspendat ab omni, Excuciatque manum nec opum succumbat amori;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 28:3)
Rupis in abrupto suspensa minansque ruinam, Fortune domus in preceps descendit, et omnem Ventorum patitur rabiem celique procellas Sustinet, et raro Zephiri mansueta serenat Aura domum flatusque Nothi Boreeque rigorem Parcius abstergit lenis clemencia flatus.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER OCTAVUS 2:1)
pars altera uili Materie deiecta iacet;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER OCTAVUS 2:4)
Sed ne liuoris stimulus uideatur in istud Deseuire bonum uel me suspendere fastus, Dona feram;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER OCTAVUS 4:12)
Post hos arma capit, humili de plebe creata Pauperies, facie deiecta, paupere cultu, Incessu tristi gradiens, sed prodiga uite;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER OCTAVUS 16:1)
Que, quamuis onerosa foret, deiecta, malignans, Plus sibi concillat Fortune matris honorem, Plusque placet matri, tantoque remissior alget Nobilitatis amor;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER OCTAVUS 18:10)
Sed iuuenis prior occurrit, prior obuiat hosti, Pauperiem prior aggreditur celerique uolatu Cornipedis pariterque suo cognamine nitens, Accumulat uires haste qua deicit illam Que terre deiecta iacet.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER NONUS ET ULTIMUS 4:11)
Sed conculcat eam, confundens ora iacentis, Deiectamque solo pedibus triturat equinis.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER NONUS ET ULTIMUS 4:14)
eas vero quae eloquentissimae contradictionis insultibus ejus leges expugnare conantur, aeterni anathematis exclusione suspendat, cum philosophicae assertionis auctoritas maximarum plerasque diversis facultatibus fateatur esse communes;
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 41:22)
Nam si ille pro quo munus eloquitur, tanta fuerit turpitudinis tempestate dejectus, ut in eo vix naturalium donorum fragmenta resultent, ei pulchritudinis praerogativam adulationis poemata somniabunt:
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 62:14)
Hujus caput non in terram humiliando depressum, faciem faciebat encliticam, sed erecta cervice ad superna suspendens intuitum, ad altiora visus legebat excursum.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 76:3)
Caput demissione profunda dejectum, humiliter encleticabat in terram.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 78:6)
Superbia vero sacramentali virtutum synodo excommunicationis suspensa charactere, extremae relegationis damnaretur excidio.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 78:9)
Homines etenim sola humanitatis specie figurati, interius vero belluinae enormitatis deformitate dejecti, quos humanitatis chlamide doleo investisse, a terrenae inhabitationis patrimonio vos exhaeredare conantur, sibi terrenum funditus usurpando dominium, vos ad coeleste domicilium repatriare cogentes.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 80:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION