라틴어 문장 검색

ego primus in illo caespite consedi, dum lina madentia sicco, utque recenserem captivos ordine pisces, insuper exposui, quos aut in retia casus aut sua credulitas in aduncos egerat hamos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 82:7)
Scylla venit mediaque tenus descenderat alvo, cum sua foedari latrantibus inguina monstris adspicit ac primo credens non corporis illas esse sui partes refugitque abigitque timetque ora proterva canum, sed quos fugit, attrahit una et corpus quaerens femorum crurumque pedumque, Cerbereos rictus pro partibus invenit illis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 8:4)
robore mollito lignoque in corpora verso in capitum facies puppes mutantur aduncae, in digitos abeunt et crura natantia remi, quodque prius fuerat, latus est mediisque carina subdita navigiis spinae mutatur in usum, lina comae molles, antemnae bracchia fiunt, caerulus, ut fuerat, color est;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 64:3)
Nec iaculo gravis est, sed adunca dextera falce, qua modo luxuriem premit et spatiantia passim bracchia compescit, fisso modo cortice lignum inserit et sucos alieno praestat alumno;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 74:5)
hac dominum tenus est illa secuta suum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 108)
"ast hic avarus contrahit manus recurvas et volam plicans aduncis unguibus laxare nervos non valet."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Passionis Laurentii Beatissimi Martyris.79)
Rufamne illam virginem, Caesiam, sparso ore, adunco naso?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 5, scene 568)
" Dixit, et in mensam laticum libavit honorem, primaque, libato, summo tenus attigit ore, tum Bitiae dedit increpitans;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 1권 39:9)
Prima hominis facies et pulchro pectore virgo pube tenus, postrema immani corpore pristis, delphinum caudas utero commissa luporum.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 3권 17:25)
hac Troiana tenus fuerit Fortuna secuta.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 6권 3:15)
Non quia, Maecenas, Lydorum quidquid Etruscos incoluit finis, nemo generosior est te, nec quod avus tibi maternus fuit atque paternus olim qui magnis legionibus imperitarent, ut plerique solent, naso suspendis adunco ignotos, ut me libertino patre natum.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Ad Maecenatem: de vera nobilitate1)
sed ille vir bonus, qui haec non vocibus tantum sibi nota atque nominibus aurium tenus in usum linguae perceperit, sed qui virtutes ipsas mente complexus ita sentiat, nec in cogitando ita laborabit sed, quod sciet, vere dicet.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 69:2)
tum vapor ipsam corporis arcem flammeus urit multoque genas sanguine tendit, oculique rigent, resonant aures stilla tque niger naris aduncae cruor et venas rumpit hiantes;
(세네카, 오이디푸스 2:48)
sonuit reflexo classicum cornu lituusque adunco stridulos cantus elisit aere, * * ante non linguas agiles et ora vocis ignotae clamore primum hostico experti:
(세네카, 오이디푸스 9:7)
Multa tuae, Sparte, miramur iura palaestrae, sed mage virginei tot bona gymnasii, quod non infamis exercet corpore ludos inter luctantis nuda puella viros, cum pila velocis fallit per bracchia iactus, increpat et versi clavis adunca trochi, pulverulentaque ad extremas stat femina metas, et patitur duro vulnera pancratio:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 141)

SEARCH

MENU NAVIGATION