도구

도구

라틴어 문장 검색

TUM subito quidam tribuniciae potestatis cum coniuge procedit in medium, filiam X annorum caecam curandam sacerdotibus offerens, quam illi aduersariis offerri praeceperunt;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XVIII. 1:1)
quid enim futurum fuit, si illa pastorum convenarumque plebs, transfuga ex suis populis, sub tutela inviolati templi aut libertatem aut certe impunitatem adepta, soluta regio metu, agitari coepta esset tribuniciis procellis et in aliena urbe cum patribus serere certamina, priusquam pignera coniugum ac liberorum caritasque ipsius soli, cui longo tempore adsuescitur, animos eorum consociasset?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 5:1)
in primis Marcius Coriolanus, hostis tribuniciae potestatis, si annonam, inquit, veterem volunt, ius pristinum reddant patribus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 376:1)
haud tam facile dictu est faciendumne fuerit quam potuisse arbitror fieri ut condicionibus laxandi annonam et tribuniciam potestatem et omnia invitis iura imposita patres demerent sibi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 379:1)
contemptim primo Marcius audiebat minas tribunicias:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 383:1)
Fabium inde nomen ingens post tres continuos consulatus unoque velut tenore omnes expertos tribuniciis certaminibus habitum;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 463:3)
ceterum tota invidia tribuniciae potestatis versa in auctorem est, nec in eum consules acrius quam ipsius collegae coorti sunt, auxilioque eorum dilectum consules habent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 471:1)
Claudius victam tribuniciam potestatem dicere priore anno, in praesentia re, exemplo in perpetuum, quando inventum sit suis ipsam viribus dissolvi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 481:2)
praeceptis Appi moniti patres et universi comiter ac benigne tribunos appellare, et consulares, ut cuique eorum privatim aliquid iuris adversus singulos erat, partim gratia partim auctoritate obtinuere ut tribuniciae potestatis vires salubres vellent rei publicae esse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 484:1)
Servilius, ut consulatu abiit, C. Nautio et P. Valerio consulibus, initio statim anni ab L. Caedicio et T. Statio tribunis die dicta non, ut Menenius, precibus suis aut patrum, sed cum multa fiducia innocentiae gratiaeque tribunicios impetus tulit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 582:2)
agrariae legis tribuniciis stimulis plebs furebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 594:2)
quod si consulatus tanta dulcedo sit, iam nunc ita in animum inducant consulatum captum et oppressum ab tribunicia potestate esse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 597:1)
consuli, velut apparitori tribunicio, omnia ad nutum imperiumque tribuni agenda esse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 597:2)
adeoque neminem noxiae paenitebat ut etiam insontes fecisse videri vellent, palamque ferretur malo domandam tribuniciam potestatem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 602:2)
cum Genucio una mortuam ac sepultam tribuniciam potestatem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 605:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION