도구

도구

라틴어 문장 검색

Eodem vero auctore disci potest morbos tum ad iram deorum inmortalium relatos esse, et ab iisdem opem posci solitam verique simile est inter nulla auxilia adversae valetudinis, plerumque tamen eam bonam contigisse ob bonos mores, quos neque desidia neque luxuria vitiarant;
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, Prooemium8)
Abditas causas vocant, in quibus requiritur, ex quibus principis nostra corpora sint, quid secundam, quid adversam valetudinem faciat.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, Prooemium30)
neque esse dubium quin alia curatione opus sit, si ex quattuor principiis vel superans aliquod vel deficiens adversam valetudinem creat, ut quidam ex sapientiae professoribus dixerunt:
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, Prooemium32)
Nam quae demum causae vel secundam valetudinem praestent, vel morbos excitent, quo modo spiritus aut cibus vel trahatur vel digeratur, ne sapientiae quidem professores scientia conprehendunt, sed coniectura persecuntur.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, Prooemium137)
Neque ignorare hunc oportet, quae sit aegri natura, umidum magis an magis siccum corpus eius sit, validi nervi an infirmi, frequens adversa valetudo an rara, eaque, cum est, vehemens esse soleat an levis, brevis an longa;
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, Prooemium154)
Haec firmis servanda sunt, cavendumque ne in secunda valetudine adversae praesidia consumantur.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, 1장18)
interdum valetudinis causa recte fieri experimentis credo cum eo tamen, ne quis, qui valere et senescere volet, hoc cottidianum habeat.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, 3장90)
Neque credendum utique nostris est, qui cum in adversa valetudine vinum aut frigidam aquam concupiverunt, deliciarum patrocinium in accusationem non merentis stomachi habet.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, 8장8)
Instantis autem adversae valetudinis signa conplura sunt.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, PROOEMIUM1)
), quibus praecedentibus morborum timor subsit, non alienum videtur exponere, quae tempora anni (1, 1‑2), quae tempestatum genera (1, 3‑4), quae partes aetatis, qualia corpora maxime tuta vel periculis oportuna sint (1, 5), quod genus adversae valetudinis in quo timeri maxime possit (1, 6‑23), non quo non omni tempore, in omni tempestatum genere omnis aetatis, omnis habitus homines per omnia genera morborum et aegrotent et moriantur, sed quo minus . . . frequentius tamen quaedam eveniant, ideoque utile sit scire unumquemque, quid et quando maxime caveat.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, PROOEMIUM5)
Neque solum in bono tempestatium habitu certior valetudo est, sed priores morbi quoque, si qui inciderunt, leviores sunt et promptius finiuntur.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 1장13)
Sin autem autumnus quoque aeque siccus iisdem aquilonibus perflatur, omnibus quidem mollioribus corporibus, inter quae muliebria esse proposui, secunda valetudo contingit:
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 1장48)
2. Ante adversam autem valetudinem, ut supra (II prooem.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 2장1)
quod si paulo tumidiora sunt, sed tamen digitis cedunt et non dolent, haec valetudo, ut spatium aliquod habebit, sic tuta erit.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 3장6)
At venter ei, qui a periculo tutus est, reddit mollia, figurata, eodem fere tempore, quo secunda valetudine adsuevit, modo convenientia iis, quae adsumuntur.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 3장11)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION