도구

도구

라틴어 문장 검색

an a robo, cuius meminit "ferat et robus asper amomum". fiscina genus est vasis, id est corbulae brevis, quas perferunt qui arbusta vindemiant:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 2667)
postremus metito postremus vindemiato.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 4101)
Ego, scilicet homo prudentissimus, statim intellexi quid esset, et respiciens Agamemnonem mirabor inquam nisi omnia ista de fimo facta sunt aut certe de luto.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 69:19)
Canes legatos olim misere ad Iovem Melioris vitae tempus oratum suae, Ut sese eriperet hominum contumeliis, Furfuribus sibi consparsum quod panem darent Fimoque turpi maximam explerent famem.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quartus, Canum legati ad Iovem.1)
Hic iuvenis iam victor ovans vestigia presso haud tenuit titubata solo, sed pronus in ipso concidit immundoque fimo sacroque cruore.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 13:8)
Et simul his dictis faciem ostentabat et udo turpia membra fimo.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 14:5)
sed tamen alternis facilis labor, arida tantum ne saturare fimo pingui pudeat sola neve effetos cinerem inmundum iactare per agros.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 3:4)
Quod superest, quaecumque premes virgulta per agros, sparge fimo pingui et multa memor occule terra, aut lapidem bibulum aut squalentis infode conchas;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 2권 15:1)
Hoc fimo tinctum in scrobem demisit, deinde terram non adgessit tantum, sed calcavit et pressit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 86 17:3)
fimo bubulo pro lignis utuntur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 226:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION