-
Nam paulo ante in turba fratrum me residente, cum omnes undique circumstreperent, et alius quaereret, alius disputaret, et iste de Scripturis, ille de moribus, alter de vitiis, de virtutibus alter quaestiones ingererent, tu solus tacebas;
- (DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 1:27)
-
Quam multi saeculariter viventes, et sibi in quibuslibet vitiis consentientes, simili sibi foedere copulantur, et prae euntis mundi deliciis gratum et dulce etiam talis amicitiae vinculum experiuntur.
- (DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:24)
-
Falso sibi praeclarum amicitiae nomen assumunt, inter quos est coniventia vitiorum;
- (DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:28)
-
Et carnalem quidem creat vitiorum consensus;
- (DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:41)
-
Quae quidem diffinitio ad amicitiam exprimendam satis mihi videtur esse sufficiens, si tamen more nostro caritas nuncupetur, ut ab amicitia omne vitium excludatur, benevolentia autem ipse sensus amandi qui cum quadam dulcedine movetur interius exprimatur.
- (DE AMICITIA, CAPUT III. Amicitia triplex: carnalis, mundialis, spiritualis et vera. 1:2)
-
quia superbia ipsa quae vitium est, eam quae virtus putabatur, sibi conformem facit;
- (DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:19)
-
et ideo iam non virtus sed vitium est. Ivo.
- (DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:20)
-
Ipsa enim omnes virtutes sua condit suavitate, vitia sua virtute confodit, adversa temperat, componit prospera;
- (DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 1:5)
-
Quocirca in amicitia coniunguntur honestas et suavitas, veritas et iucunditas, dulcedo et voluntas, affectus et actus.
- (DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:45)
-
Sunt namque quidam qui contra fidem, contra honestatem, contra commune bonum vel privatum, favendum putant amico.
- (DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 2:7)
-
Foedus est enim amor, nec amicitiae nomine dignus, quo turpe aliquid exigitur ab amico, quod necesse est eum facere, qui necdum vitiis aut sopitis aut depressis, ad quaelibet illicita, vel illicitur vel impellitur.
- (DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 2:40)
-
Unde illorum detestanda sententia est, qui contra fidem et honestatem pro amico aestimant faciendum.
- (DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 2:41)
-
et aliorum providentes honestati, suam infeliciter produnt.
- (DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 3:7)
-
Licet autem plerumque amicitiam affectus praeveniat, numquam tamen sequendus est, nisi eum et ratio ducat, et honestas temperet, et regat iustitia.
- (DE AMICITIA, CAPUT IX. Amicitia puerilis. 1:7)
-
Sunt vitia quaedam quibus si quilibet fuerit involutus, non diu amicitiae leges vel iura servabit.
- (DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:20)
