도구

도구

라틴어 문장 검색

Omnem terrae ambitum, sicuti astrologicis demonstrationibus accepisti, ad caeli spatium puncti constat obtinere rationem, id est, ut, si ad caelestis globi magnitudinem conferatur, nihil spatii prorsus habere iudicetur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 1:7)
Quid igitur, num imbecillum ac sine uiribus aestimandum est quod omnibus rebus constat esse praestantius?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 2:11)
— Quod igitur nullius egeat alieni, quod suis cuncta uiribus possit, quod sit clarum atque reuerendum, nonne hoc etiam constat esse laetissimum?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 1:23)
quod nefas est de eo cogitare, quo nihil constat esse praestantius.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 2:19)
Atqui et beatitudinem et deum summum bonum esse collegimus:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 3:6)
cuncta enim firmissimis nexa rationibus constant.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 1:2)
— Nonne, inquit, monstrauimus ea quae appetuntur pluribus idcirco uera perfectaque bona non esse quoniam a se inuicem discreparent, cumque alteri abesset alterum plenum absolutumque bonum afferre non posse, tum autem uerum bonum fieri cum in unam ueluti formam atque efficientiam colliguntur, ut quae sufficientia est eadem sit potentia, reuerentia, claritas atque iucunditas, nisi uero unum atque idem omnia sint, nihil habere quo inter expetenda numerentur?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 1:8)
quod quia bonum esse collegimus, oportet rerum omnium finem bonum esse fateamur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:43)
Nam cum bonum malumque contraria sint, si bonum potens esse constiterit liquet imbecillitas mali, at si fragilitas clarescat mali boni firmitas nota est. Sed uti nostrae sententiae fides abundantior sit, alterutro calle procedam nunc hinc nunc inde proposita confirmans.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:5)
Duo sunt, quibus omnis humanorum actuum constat effectus, uoluntas scilicet ac potestas, quorum si alterutrum desit, nihil est quod explicari queat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:6)
— Meministine igitur, inquit, superioribus rationibus esse collectum intentionem omnem uoluntatis humanae, quae diuersis studiis agitur, ad beatitudinem festinare?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:12)
nam si, uti paulo ante collegimus, malum nihil est, cum mala tantummodo possint, nihil posse improbos liquet.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 3:12)
memento etenim corollarii illius quod paulo ante praecipuum dedi ac sic collige.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, V 1:14)
etenim si de prauitatis infortunio uera conclusimus, infinitam liquet esse miseriam quam esse constat aeternam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 1:15)
Cum omnis fortuna uel iucunda uel aspera tum remunerandi exercendiue bonos tum puniendi corrigendiue improbos causa deferatur, omnis bona quam uel iustam constat esse uel utilem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIII 1:7)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION