라틴어 문장 검색

Praeterea, cum reputarem quosdam ex debito aliquantum, quosdam aliquid, quosdam nihil reposuisse, nequaquam verum arbitrabar, quos non aequasset fides solutionis, hos benignitate remissionis aequari.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 2 6:1)
Simul excusa patri tuo casum, cui paratior apud feminas venia.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 11 3:2)
Quo iustius peto primum ut errori, si quis est error, tribuas veniam, deinde medearis scientia tua cui semper fuit curae, sic iura publica ut privata sic antiqua ut recentia sic rara ut adsidua tractare.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 14 10:2)
Est enim quaedam etiam dolendi voluptas, praesertim si in amici sinu defleas, apud quem lacrimis tuis vel laus sit parata vel venia.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 16 5:3)
Proinde hoc domi hoc foris hoc in omni vitae genere teneamus, ut nobis implacabiles simus, exorabiles istis etiam qui dare veniam nisi sibi nesciunt, mandemusque memoriae quod vir mitissimus et ob hoc quoque maximus Thrasea crebro dicere solebat:
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 22 3:1)
Est enim summi amoris negare veniam brevibus epistulis amicorum, quamvis scias illis constare rationem.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 2 5:2)
Demus igitur alienis oblectationibus veniam, ut nostris impetremus.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 17 4:1)
Omnes ego qui magnum aliquid memorandumque fecerunt, non modo venia verum etiam laude dignissimos iudico, si immortalitatem quam meruere sectantur, victurique nominis famam supremis etiam titulis prorogare nituntur.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 19 3:1)
intellego enim me, dum veniam prioribus peto, in illa ipsa quae adnotaveras incidisse.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 26 13:2)
Proinde, cum hoc vel illud leges, ita singulis veniam ut non singulis dabis.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 29 2:1)
Quid autem ego de venia quasi ingratus?
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 29 2:3)
Nam si ea facilitate proxima acceperis qua priora, laus potius speranda quam venia obsecranda est.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 29 2:4)
Mihi tamen venia sufficit.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 29 2:5)
Qua ex causa, cum patronum me provinciales optassent contra Marium Priscum, et petii veniam huius muneris et impetravi.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 3 A 2:1)
si deferantur et arguantur, puniendi sunt, ita tamen ut, qui negaverit se Christianum esse idque re ipsa manifestum fecerit, id est supplicando dis nostris, quamvis suspectus in praeteritum, veniam ex paenitentia impetret.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 97 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION