라틴어 문장 검색

quod vitae ratio cum ratione vitae decerneret, idcirco nobis etiam magis te iudice opus esse arbitrati sumus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 30장 2:3)
quam porro quis ignominiam, quam turpitudinem non pertulerit, ut effugiat dolorem, si id summum malum esse decreverit?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 16:3)
hic decernit, ut miser sit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 65:3)
num quis igitur quicquam decernit invitus?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 65:4)
sed ad eundem fontem revertendum est, aegritudinem omnem procul abesse a sapiente, quod inanis sit, quod frustra suscipiatur, quod non natura exoriatur, sed iudicio, sed opinione, sed quadam invitatione ad dolendum, cum id decreverimus ita fieri oportere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 82:3)
dein crescit iisdem gradibus quibus antea decreverat, Nodisq;
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 물체들의 움직임에 대하여 1권, SECT. XI. De Motu Corporum Sphaericorum viribus centripetis se mutuo petentium. 62:19)
Cum ergo Trimalchio ius inter litigantes diceret, neuter sententiam tulit decernentis, sed alterius amphoram fuste percussit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 70:12)
Huic seviratus absenti decretus est.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 71:29)
Decerne quod religio, quod patitur fides, Et graviter me tutare iudicio tuo.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Poeta.16)
'ideo nihil alterutram in partem respondere tibi possum, facturus quidquid ille decreverit;
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 5 10:3)
Designatus ego consul omni hac, etsi non adulatione, specie tamen adulationis abstinui, non tamquam liber et constans, sed tamquam intellegens principis nostri, cuius videbam hanc esse praecipuam laudem, si nihil quasi ex necessitate decernerem.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 27 2:2)
Assistebam Vareno iam tantum ut amicus et tacere decreveram.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 6 3:1)
'Huic senatus ob fidem pietatemque erga patronos ornamenta praetoria decrevit et sestertium centies quinquagies, cuius honore contentus fuit.'
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 29 2:2)
'Huic senatus ob fidem pietatemque erga patronos ornamenta praetoria decrevit et sestertium centies quinquagies, cuius honore contentus fuit.'
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 6 1:2)
sed cum princeps optimus parensque publicus rogatus a Pallante eam partem sententiae, quae pertinebat ad dandum ei ex aerario sestertium centies quinquagies, remitti voluisset, testari senatum, et se libenter ac merito hanc summam inter reliquos honores ob fidem diligentiamque Pallanti decernere coepisse, voluntati tamen principis sui, cui in nulla re fas putaret repugnare, in hac quoque re obsequi.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 6 10:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION