라틴어 문장 검색

aliud ponis in sicco, alluitur sensim ac novissime operitur, detegitur rursus paulatimque deseritur.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 30 4:2)
aestate summittitur immensique fluminis nomen arenti alveo deserit, autumno resumit.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 6 12:2)
Ille agrestium trepidatione ignes relictos desertasque villas per solitudinem ardere in remedium formidinis dictitabat.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 16 13:2)
Postquam deflexit in aream domus, repente dilapsa deserit comitem.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 27 10:2)
Desertus herbas et folia concerpta signum loco ponit.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 27 10:3)
Nulla enim studia tanti sunt, ut amicitiae officium deseratur, quod religiosissime custodiendum studia ipsa praecipiunt.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 9 2:1)
Tum illi quoque qui auctoritate eius trahebantur, transeunte illo destituti reliquerunt sententiam ab ipso auctore desertam, secutique sunt quasi transfugam quem ducem sequebantur.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 14 25:1)
nunc quoque non sustinere deserere officii sui partes, in quo tamen et suo dolori modum imponere et optimarum feminarum perferre modestissimum affectum;
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 13 16:2)
Sic fera Threicii ceciderunt agmina Rhesi, Et dominum capti deseruistis equi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 917)
Ulmus amat vitem, vitis non deserit ulmum;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 1622)
sed neque tu dominam velis maioribus usus desere, nec cursus anteat illa tuos;
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 107:1)
orbis in extremi iaceo desertus harenis, fert ubi perpetuas obruta terra nives.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 321)
ecquid adhuc remanes memor infelicis amici, deserit an partis languida cura suas?
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 42)
turpe erit in miseris veteri tibi rebus amico auxilium nulla parte tulisse tuum, turpe referre pedem, nec passu stare tenaci, turpe laborantem deseruisse ratem, turpe sequi casum et fortunae cedere amicum, et, nisi sit felix, esse negare suum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 611)
ille etiam vires corpus habere facit, sustineas ut onus, nitendum vertice pleno est, aut, flecti nervos si patiere, cades, spes quoque posse mora mitescere principis iram, vivere ne nolim deficiamque, cavet, nec vos parva datis pauci solacia nobis, quorum spectata est per mala nostra fides, coepta tene, quaeso, neque in aequore desere navem, meque simul serva iudiciumque tuum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 747)

SEARCH

MENU NAVIGATION