라틴어 문장 검색

quemadmodum bellum minore quam timuerant dimicatione erat perfectum, sic in urbe ex tranquillo necopinata moles discordiarum inter plebem ac patres exorta est, coepta ab duplicando quaestorum numero.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 460:1)
quae cum allata Romam essent, dicitur Q. Servilius, aetate et usu doctus precatus ab dis immortalibus ne discordia tribunorum damnosior rei publicae esset quam ad Veios fuisset, et velut haud dubia clade imminente institisse filio ut milites scriberet et arma pararet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 497:1)
Nautio Rutulo biennium tranquillae externae res, discordia domi ex agrariis legibus fuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 514:2)
praeclarum ipsis potestatique esse non ad vexandum senatum discordiamque ordinum movendam plus in tribunatu virium esse quam ad resistendum improbis collegis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 529:1)
at ubi eae sollicitudines discessere, omnia quibus turbari solita erat civitas, domi discordia, foris bellum exortum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 575:2)
quam rem aegre passos Iulium Corneliumque ferunt magnoque certamine animorum rem actam, cum primores patrum nequiquam conquesti non esse in auctoritate senatus tribunos militum postremo etiam tribunos plebi appellarent et consulibus quoque ab ea potestate vim super tali re inhibitam referrent, tribuni plebi laeti discordia patrum nihil esse in se iis auxilii dicerent,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 618:1)
Ab senatu impetratum, quia discordia intestina laborarent Veientes, ne res ab iis repeterentur;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 638:2)
et tamquam paeniteat laboris, novum bellum cum finitimo populo et potentissimo parari qui omnem Etruriam sit concitaturus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 646:1)
Veientes contra taedio annuae ambitionis, quae interdum discordiarum causa erat, regem creavere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 3:2)
quae si perpetua concordia sit, quis non spondere ausit maximum hoc imperium inter finitimos brevi futurum esse?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 32:1)
An mediocre discrimen opinionis secuturum ex hac re putatis, utrum tandem finitimi populum Romanum eum esse putent cuius si qua urbs primum illum brevissimi temporis sustinuerit impetum, nihil deinde timeat, an hic sit terror nominis nostri ut exercitum Romanum non taedium longinquae oppugnationis, non vis hiemis ab urbe circumsessa semel amovere possit, nec finem ullum alium belli quam victoriam noverit nec impetu potius bella quam perseverantia gerat?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 65:1)
eoque mitescere discordiae intestinae metu communi, ut fit, coepere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 201:2)
cum tanta moles mali instaret - adeo obcaecat animos fortuna ubi vim suam ingruentem refringi non volt - civitas quae adversus Fidenatem ac Veientem hostem aliosque finitimos populos ultima experiens auxilia dictatorem multis tempestatibus dixisset, ea tunc invisitato atque inaudito hoste ab Oceano terrarumque ultimis oris bellum ciente, nihil extraordinarii imperii aut auxilii quaesivit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 407:1)
inde pars per agros dilapsi, pars urbes petunt finitimas, sine ullo duce aut consensu suam quisque spem, sua consilia communibus deploratis sequentes.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 443:1)
igitur exercitu diviso partim per finitimos populos praedari placuit, partim obsideri arcem, ut obsidentibus frumentum populatores agrorum praeberent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 470:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION