도구

도구

라틴어 문장 검색

supergressa namque uniuersitatis ambitum ipsam illam simplicem formam pura mentis acie contuetur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 4:5)
Quodsi in corporibus sentiendis, quamuis afficiant instrumenta sensuum forinsecus obiectae qualitates animique agentis uigorem passio corporis antecedat, quae in se actum mentis prouocet excitetque interim quiescentes intrinsecus formas, si in sentiendis, inquam, corporibus animus non passione insignitur, sed ex sua ui subiectam corpori iudicat passionem, quanto magis ea quae cunctis corporum affectionibus absoluta sunt in discernendo non obiecta extrinsecus sequuntur, sed actum suae mentis expediunt!
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IX 1:1)
Quae uariis uideas licet omnia discrepare formis,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, X 8:1)
Magna uobis est, si dissimulare non uultis, necessitas indicta probitatis cum ante oculos agitis iudicis cuncta cernentis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:25)
Respondebit aliquis quod immo mundus est factum novum, quia haec fuit forma voluntatis divinae ab aeterno, ut mundum produceret in hora in qua factus est:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 5 32:1)
tu autem fingis in Deo talem formam voluntatis ab aeterno, nec eam potes declarare, et sic facile est omnia fingere:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 5 33:3)
dicet enim tibi aliquis quod non fuit talis forma divinae voluntatis ab aeterno, nec habes, unde sibi contradicas;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 5 33:4)
volitum procedit a voluntate secundum formam voluntatis;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 5 34:2)
si ergo talis fuit forma voluntatis divinae quod ab aeterno voluit producere mundum in hora, ut tu dicis, ergo fuisset Deo impossibile prius mundum produxisse quod videtur inconveniens, cum Deus sit agens per libertatem voluntatis.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 5 34:3)
quod unius formae voluntatis est et potest esse alterius, hoc est transmutabile secundum voluntates;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 5 36:2)
ergo non potest habere aliam formam voluntatis quam illam quam habuit ab aeterno.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 5 36:4)
sed metaphysicus non potest demonstrare talem fuisse formam voluntatis divinae ab aeterno:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 9 59:2)
quia qui hoc demonstraret, deberet demonstrare formam voluntatis divinae.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 10 60:4)
Tu arguis in contrarium, quia ponere talem formam voluntatis in Deo, hoc est fingere.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 84:2)
Ad illud quod tu secundo arguis, dico quod ex quo fuerit talis forma voluntatis divinae ab aeterno, talem oportuit esse modum procedendi voliti ex voluntate, ut volitum perfecte sit sic conforme voluntati.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 85:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION