라틴어 문장 검색

At cum populorum greges magni sunt, qui perpetuo sobolem suscipiunt, de fortunis et sustentatione sua in futurum minime solliciti.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, LVI. [ = English LVIII] DE VICISSITUDINE RERUM 7:10)
Per nemorum sentes draco, simia, uir fugientes, Ictu fortunae cecidere sub ima lacunae.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XIX. De uiro, dracone et simia 20:4)
"Infodiamus humi noti sub cespite dumi, Quicquid fortuna tribuente recepimus una".
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XX. De fure in testimonium arborem inuocante 21:6)
Hec, ut texisset, male cesa quod ante fuisset, Clamitat absque mora cultrum uenisse per ora Vulnus et inpactum fortunae casibus actum, Ex inprouiso naso labroque reciso.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXVII. De uiro, coniuge et mediatrice 28:30)
Invaluit enim ipse et fratres eius et domus patris eius et expugnavit inimicos Israel ab eis; et statuerunt ei libertatem ". Et descripserunt in tabulis aereis et posuerunt in titulis in monte Sion.
(불가타 성경, 마카베오기 상권, 14장26)
Dum leuibus male fida bonis fortuna faueret
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, I 17:1)
Fortunamque tuens utramque rectus
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VII 3:1)
anne adhuc eget ammonitione nec per se satis eminet fortunae in nos saeuientis asperitas?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 1:5)
Inde cum improbis graues inexorabilesque discordiae et, quod conscientiae libertas habet, pro tuendo iure spreta potentiorum semper offensio.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 1:14)
Quotiens ego Conigastum in imbecilli cuiusque fortunas impetum facientem obuius excepi, quotiens Trigguillam regiae praepositum domus ab incepta, perpetrata iam prorsus iniuria deieci, quotiens miseros quos infinitis calumniis impunita barbarorum semper auaritia uexabat obiecta periculis auctoritate protexi!
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 2:1)
Prouincialium fortunas tum priuatis rapinis tum publicis uectigalibus pessumdari non aliter quam qui patiebantur indolui.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 2:3)
Itane nihil fortunam puduit si minus accusatae innocentiae at accusantium uilitas?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 2:13)
Nam de compositis falso litteris, quibus libertatem arguor sperasse Romanam, quid attinet dicere?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 3:15)
Nam quae sperari reliqua libertas potest?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 3:17)
Eccuius umquam facinoris manifesta confessio ita iudices habuit in seueritate concordes ut non aliquos uel ipse ingenii error humani uel fortunae condicio cunctis mortalibus incerta summitteret?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 3:32)

SEARCH

MENU NAVIGATION