라틴어 문장 검색

ideo eum in sacrificiis praefationem meruisse perpetuam.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IX. 3:2)
et singulis quibusque mensibus perpetuam numeri legem primus casus addixit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XV. 6:2)
sed quia perpetuam praestat salubritatem et pestilens ab ipso casus rarior est, ideo Apollinis simulachra manu dextra Gratias gestant, arcum cum sagittis sinistra:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 13:2)
idemque oculis patentibus atque igneis cernitur semper, ut sol patenti igneoque oculo terram conspectu perpetuo atque infatigabili cernit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 17:3)
Tunc aliis codicillis conscriptis signatisque consuluit, an Romam perpetuo bello rediturus esset?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIII. 16:1)
Vescitur Aeneas simul et Troiana iuventus Perpetui tergo bovis et lustralibus extis.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VIII. 5:1)
Quod ita elegantius auctore digessit, ut fabula lascivientis Didonis, quam falsam novit universitas, per tot tamen secula speciam veritatis optineat, et ita pro vero per ora omnium volitet, ut pictores fictoresque et qui figmentis liciorum contextas imitantur effigies hac materia vel maxime in efficiendis simulachris tamquam unico argumento decoris utantur, nec minus histrionum perpetuis et gestibus et cantibus celebrentur.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVII. 5:1)
Nam et deus omnium fabricator aerem quo circumfundimur et cuius spiramus haustu non simplicem habere voluit qualitatem, ut aut frigidus sit semper aut caleat, sed nec continuae siccitati nec perpetuo eum addixit humori, quia una nos non poterat qualitate nutrire de permixtis quattuor fabricatos.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 20:1)
solus ignis alimenti perpetui desiderio quicquid offendit absumit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIII. 3:2)
Deinde si concedamus ut ab adversa parte dictum est, haec quae sunt ex tempore aliquod sumpsisse principium, natura primum singula animalia perfecta formavit, deinde perpetuam legem dedit ut continuaretur procreatione successio.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 11:1)
1. In primis concessisse Deo et hac presenti carta nostra confirmasse, pro nobis et heredibus nostris in perpetuum quod Anglicana ecclesia libera sit, et habeat jura sua integra, et libertates suas illesas;
(Magna Carta 3:1)
quam et nos observabimus et ab heredibus nostris in perpetuum bona fide volumus observari.
(Magna Carta 3:5)
Concessimus eciam omnibus liberis hominibus regni nostri, pro nobis et heredibus nostri in perpetuum, omnes libertates subscriptas, habendas et tenendas eis et heredibus suis, de nobis et heredibus nostris.
(Magna Carta 3:6)
61. Cum autem pro Deo, et ad emendacionem regni nostri, et ad melius sopiendum discordiam inter nos et barones nostros ortam, hec omnia predicta concesserimus, volentes ea integra et firma stabilitate in perpetuum gaudere, facimus et concedimus eis securitatem subscriptam;
(Magna Carta 63:1)
63. Quare volumus et firmiter precipimus quod Anglicana ecclesia libera sit et quod homines in regno nostro habeant et teneant omnes prefatas libertates, jura, et concessiones, bene et in pace, libere et quiete, plene et integre, sibi et heredibus suis, de nobis et heredibus nostris, in omnibus rebus et locis, in perpetuum, sicut predictum est.
(Magna Carta 65:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION