도구

도구

라틴어 문장 검색

quippe videbis equos fortis, cum membra iacebunt, in somnis sudare tamen spirareque semper et quasi de palma summas contendere viris aut quasi carceribus patefactis [edere voces> venantumque canes in molli saepe quiete iactant crura tamen subito vocisque repente mittunt et crebro redducunt naribus auras.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 32:7)
at consueta domi catulorum blanda propago discutere et corpus de terra corripere instant, [iactant crura tamen subito vocisque repente mittunt et crebro redducunt naribus auras ut vestigia si teneant inventa ferarum expergefactique secuntur inania saepe] proinde quasi ignotas facies atque ora tuantur.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 32:9)
inque dies magis in montem succedere silvas cogebant infraque locum concedere cultis, prata lacus rivos segetes vinetaque laeta collibus et campis ut haberent, atque olearum caerula distinguens inter plaga currere posset per tumulos et convallis camposque profusa;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 46:4)
Ego vero frequentes a te litteras accipio, et infra:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 11:1)
quem morem secutus centum promisit per libellum in quo virgulae superductae pars ultra pecuniae defectionem protendebatur vacante infra loco.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 24:2)
et bene supra tantummodo patrem, quod ibi proprium est, et infra, quod commune est, Apollinem nominat.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 4:2)
Pictus acu tunicas et barbara tegmina crurum.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 12:4)
Velocem interea superis in sedibus Opin, Unam ex virginibus sociis sacraque caterva, Conpellabat et has tristis Latonia voces Ore dabat et infra:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XXII. 2:2)
dictorum tempus adesse Commemorat, deinde infra:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 34:4)
et infra:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 24:1)
et infra:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 24:3)
ego vocem reddam Tenuem et tinnulam et infra:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 13:4)
Idem infra:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, V. 15:7)
7. Vidua post mortem mariti sui statim et sine difficultate habeat maritagium et hereditatem suam, nec aliquid det pro dote sua, vel pro maritagio suo, vel hereditate sua, quam hereditatem maritus suus et ipsa tenuerint dit obitus ipsius mariti, et maneat in domo mariti sui per quadraginta dies post mortem ipsius, infra quos assignetur ei dos sua.
(Magna Carta 9:1)
10. Si quis mutuo ceperit aliquid a Judeis, plus vel minus, et moriatur antequam debitum illud solvatur, debitum non usuret quamdiu heres fuerit infra etatem, de quocumque teneat;
(Magna Carta 12:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION