라틴어 문장 검색

Postremo idem de tota concludere fortuna licet, in qua nihil expetendum, nihil natiuae bonitatis inesse manifestum est, quae nec se bonis semper adiungit et bonos quibus fuerit adiuncta non efficit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 2:13)
Omnem terrae ambitum, sicuti astrologicis demonstrationibus accepisti, ad caeli spatium puncti constat obtinere rationem, id est, ut, si ad caelestis globi magnitudinem conferatur, nihil spatii prorsus habere iudicetur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 1:7)
Quid quod diuersarum gentium mores inter se atque instituta discordant, ut quod apud alios laude apud alios supplicio dignum iudicetur?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 1:15)
Quorum quidem alii summum bonum esse nihilo indigere credentes, ut diuitiis affluant elaborant, alii uero bonum quod sit dignissimum ueneratione iudicantes adeptis honoribus reuerendi ciuibus suis esse nituntur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 1:9)
nam quod quisque prae ceteris petit id summum esse iudicat bonum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 1:21)
quare beatum esse iudicat statum quem prae ceteris quisque desiderat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 1:23)
Si igitur reuerendos facere nequeunt dignitates, si ultro improborum contagione sordescunt, si mutatione temporum splendere desinunt, si gentium aestimatione uilescunt, quid est quod in se expetendae pulchritudinis habeant, nedum aliis praestent?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VII 1:27)
Quodsi hoc ipsum propagasse nomen pulchrum uidetur, consequens est ut foedum non extendisse iudicetur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XI 1:8)
— Addamus igitur sufficientiae potentiaeque reuerentiam, ut haec tria unum esse iudicemus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 1:16)
— In his igitur quae singula quaedam expetendorum praestare creduntur beatitudo nullo modo uestiganda est. — Fateor, inquam, et hoc nihil dici uerius potest.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 2:14)
Nam eadem sufficientia summa est, eadem summa potentia, reuerentia quoque, claritas ac uoluptas beatitudo esse iudicatur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 4:2)
— Ad bonum uero cetera referri palam est. Idcirco enim sufficientia petitur, quoniam bonum esse iudicatur;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 4:12)
Omnium igitur expetendorum summa atque causa bonum est;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 4:15)
quod enim neque re neque similitudine ullum in se retinet bonum id expeti nullo modo potest.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 4:16)
Quo fit uti summa, cardo atque causa expetendorum omnium bonitas esse iure credatur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 4:18)

SEARCH

MENU NAVIGATION