도구

도구

라틴어 문장 검색

Haec enim ex vanitate neutiquam procedit, sed ex arte et prudentia cum magnanimitate quadam coniuncta.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, LII. [= English LIV] DE VANA GLORIA 1:29)
Excusationes enim decorae, concessiones tempestivae, quin et modestia ipsa bene temperata nihil aliud sunt quam ostentationis artes.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, LII. [= English LIV] DE VANA GLORIA 1:32)
Neque inter artes hasce reperitur aliqua felicior quam illa de qua loquitur Plinius Secundus.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, LII. [= English LIV] DE VANA GLORIA 1:33)
Invidia, quae honoris veluti tinea et teredo est, optime extinguitur si quis id sibi praestituere videatur ut meritum potius quam famam, et successus suos prosperos magis providentiae divinae et felicitati cuidam tribuat quam artibus aut virtutibus propriis.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, LIII. [ = English LV] DE HONORE ET EXISTIMATIONE 1:14)
Ac dienceps, ad moram aliquam duo illa simul florere solent, devexa autem aetate artes mechanicae et mercatura.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, LVI. [ = English LVIII] DE VICISSITUDINE RERUM 10:3)
Artis adhuc prisce quod fictum tempore disce, Simplicitate stili, nouitatis origine uili;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, Prologus 1:2)
Et licet arte foris nullius id esse decoris Ante uideretur nec ob hoc placuisse putetur, Vt tamen agnouit, quid agendum mystice promit Interiusque geri documenta simillima ueri, Traxit ab enormi sub forma carminis [h]orni, Plus blandimenti quia dant noua carmina menti;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, Prologus 1:3)
Quod licet esset ei graue pondus materiei, Qui pedibus senis strictisque cucurrit habenis Per tam dumosi nemoris loca tamque fragosi, Vis imitandi, rei iocus insitus et speciei Exhibuere tamen scribendi grande leuamen, [H]ac ut morosa prodesset et arte iocosa.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, Prologus 1:4)
Dumque timet partem cuiuis dare, respuit artem Consiliumque uiri cuiuslibet inde requiri, Credulus unius per opem fore, quod sit alius.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, II. De agricola, qui thesaurum inuenit 3:3)
Quod sic dum credit, procul in sua quisque recedit, His opibus partis solitae sibi fraudibus artis, Moris ut est cautos fatui fore rebus adauctos.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, II. De agricola, qui thesaurum inuenit 3:5)
Hocque soporato, compos redit in sua latro, Arte sua demptis, quaecumque fuere iacentis.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, IV. De sompnolento et fure 5:4)
Quos id conari dum sensit et ista minari, Clam monuit talem per fraudem collateralem, Querat ut hic alte, tot opes qua repperit arte;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, VI. De fure, qui radium lunae equitauit 7:2)
Hac racione uides arti succumbere uires, Qui fueras tantae racionis nescius ante.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, VI. De fure, qui radium lunae equitauit 7:7)
Deque sua parte clam iecit in illius arte, Vasque suo texit uelamine sicque recessit, Rursus ut huc tandem uenientibus hic ad eandem Cercior accedat, socio pars altera cedat.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, VII. De fraudulento, qui sua fraude decipitur 8:2)
Quod factum digna quia credit et arte benigna, Cogitat, unde quidem par reddere possit eidem.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, VII. De fraudulento, qui sua fraude decipitur 8:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION